- Χαρακτηριστικά
- Είδη
- Προετοιμασία της επιφάνειας
- Επιλογή εργαλείων
- Πώς να αναπαράγεται;
- Σχέδιο
- Χρήσιμες συμβουλές
Βοηθήστε την ανάπτυξη του ιστότοπου, μοιράζοντας το άρθρο με φίλους!
Είναι δυνατόν να βάψετε το ανώτατο όριο, κατ 'αρχήν, κάθε μπογιά και σε οποιοδήποτε χρώμα. Όλα εξαρτώνται από τη φαντασία του ιδιοκτήτη του δωματίου. Λευκή οροφή - η πιο κοινή επιλογή, καθώς το λευκό χρώμα δίνει την αίσθηση του χώρου και της κομψότητας. Η επιλογή των σκευασμάτων για χρωματισμό σήμερα είναι τόσο μεγάλη που χωρίς ειδικές γνώσεις είναι πολύ δύσκολο να επιλέξετε ποιο από αυτά είναι ειδικά απαραίτητο για να αποκτήσετε το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Χαρακτηριστικά
Κατά την επισκευή των χώρων χρησιμοποιούνται κυρίως:
- χρώματα με βάση οργανικό διαλύτη.
- υδατοδιαλυτά χρώματα.
Η σύνθεση της πρώτης ομάδας χαρακτηρίζεται από μία αιχμηρή δυσάρεστη οσμή κατά την εφαρμογή και την ξήρανση λόγω της εξάτμισης των εστέρων των ρητινών και των διαλυτών που αποτελούν τη σύνθεση τους. Στην καθημερινή ζωή ονομάζονται πετρέλαια, αλλά αυτό είναι ένα κοινό όνομα, το οποίο δεν έχει σχεδόν τίποτα να κάνει με την πραγματική σύνθεση. Μεταξύ αυτών είναι τα ελαστο-αλκυδικά, νιτρο-σμάλτα και εποξειδικά χρώματα. Μετά την ξήρανση, όλα σχηματίζουν ένα στερεό φιλμ που δεν πλένεται με νερό.
Τέτοιες συνθέσεις για βαφή της οροφής σήμερα χρησιμοποιούνται μόνο σε περιοχές που δεν προορίζονται για οικιακή χρήση. Εφαρμόστε σε επιφάνειες που δεν υποβάλλονται σε επεξεργασία με γύψο και υλικά στόκου με βάση γύψο (μόνο ενώσεις με βάση το τσιμέντο).
Η δεύτερη ομάδα περιλαμβάνει χρώματα, ο διαλύτης για τον οποίο είναι το νερό. Κοινή σε αυτά είναι η σύσταση του γαλακτώματος, το οποίο περιλαμβάνει σωματίδια πολυμερών, χρωστικής ουσίας και νερού. Κατατάσσονται σύμφωνα με το χρησιμοποιούμενο πολυμερές.
Κατά τη βαφή, η επιφάνεια στεγνώνει σε κόλλα σε 1-2 ώρες, εντελώς - σε 6-8 ώρες, το γαλάκτωμα δεν μυρίζει κατά την εργασία και το στέγνωμα. Δεν είναι λάθος ότι το όνομα τέτοιων χρωμάτων είναι υδατοδιαλυτό, δεδομένου ότι το γαλάκτωμα είναι ένα είδος διαλύματος διασποράς.
Για την εφαρμογή επικάλυψης με βάση το νερό, η αρχική επιφάνεια πρέπει να προετοιμαστεί προσεκτικά. Η σύνθεση των μιγμάτων για την προετοιμασία της επιφάνειας για ζωγραφική δεν έχει σημασία.
Είδη
Τα υδατοδιαλυτά χρώματα διαφέρουν από τον άλλο τύπο πολυμερούς, το οποίο είναι η βάση τους και είναι:
- ακρυλικό ·
- λατέξ.
- βινύλιο.
- σιλικόνη;
- πυριτικό.
Τα σιλικονούχα και πυριτικά σκευάσματα χρησιμοποιούνται όπου οι επιφάνειες πρέπει να έχουν παρόμοιες επιπρόσθετες ιδιότητες όπως η απωθητικότητα του νερού, η αντιμυκητιακή προστασία, η διαπερατότητα των ατμών. Είναι ημι-γυαλιστερά, δηλαδή, ελαφρώς λάμπουν.
Για τη βαφή ανώτατων ορίων σε χώρους που προορίζονται για μόνιμη κατοικία, χρησιμοποιούνται υδατοδιαλυτά διαλύματα με βάση το λατέξ, το βινύλιο και τα ακρυλικά. Όλες αυτές οι ενώσεις μετά την εφαρμογή δίνουν μια βαθιά ματ, ματ, ημι-στιλπνή, ημι-στιλπνή ή γυαλιστερή επιφάνεια.
Η σιλικόνη και το πυριτικό άλας χρησιμοποιούνται όταν οι βαμμένες επιφάνειες εκτίθενται σε επιθετικές περιβαλλοντικές επιδράσεις (υδρατμοί, χημική εξάτμιση).
Τα υδατοδιαλυτά χρώματα διατίθενται σε δύο τύπους: βάση "Α" και βάση "C". Κατά την αγορά, φροντίστε να ελέγξετε αυτήν την ετικέτα. Ποια είναι η διαφορά; Η χρωστική διοξειδίου του τιτανίου δίνει λευκό χρώμα στη σύνθεση χρωματισμού. Όσο περισσότερο στην σύνθεση, τόσο μεγαλύτερη είναι η "αδιαφάνεια" (διαφάνεια μέσω του στρώματος ή η πυκνότητα ενός στρώματος) που έχει η σύνθεση. Συνεπώς, με τη χρήση μιας τέτοιας λύσης είναι ευκολότερο να αποκτηθεί μία τέλεια ομοιόμορφη βαμμένη επιφάνεια με λιγότερη κατανάλωση.
Αλλά επειδή αυτή η χρωστική ουσία δεν είναι φθηνή, τότε η τιμή του ίδιου όγκου από διαφορετικούς κατασκευαστές εξαρτάται άμεσα από την ποσότητα της.
Η βάση Γ είναι ημιδιαφανής και προορίζεται για χρώση σε σκούρα χρώματα. Με βάση το Α, το οποίο έχει στη σύνθεση του διοξείδιο του τιτανίου, δεν θα είναι δυνατή η απόκτηση ενός σκούρου χρώματος, ανεξάρτητα από το πόσο προστίθεται πολτός χρωματισμού. Τέλος πάντων, το χρώμα θα είναι στην παστέλ παστέλ.
Από την άποψη της φιλικότητας προς το περιβάλλον και της ευκολίας στην εργασία, δεν υπάρχει ουσιαστικά καμία διαφορά στις υδατοδιαλυτές συνθέσεις. Όλοι τους είναι σχεδόν άοσμοι, στεγνώνουν γρήγορα. Και η απόδοση εξαρτάται από την ποσότητα του πολυμερούς που αποτελεί τη βάση του χρώματος. Όσο μικρότερη είναι, τόσο μικρότερη είναι η αντίσταση της ζωγραφισμένης επιφάνειας στο πλύσιμο και την τριβή. Συνήθως αυτό αντικατοπτρίζεται στο όνομα των αριθμών βαφής.
Αν παίρνετε τις τράπεζες με το ίδιο όνομα (ένας κατασκευαστής), τότε η σήμανση 2 θα σημαίνει το συνηθισμένο μη ανθεκτικό χρώμα. Όταν ζωγραφίζετε με μια τέτοια σύνθεση, μανδύα με χρώμα, μετά από μια προσπάθεια καθαρισμού της βρώμικης περιοχής, θα παραμείνει ένα σημείο διαφορετικού χρώματος.
Ο αριθμός 3 είναι πιο σταθερός, σχεδόν καθόλου ψεγάδι. Χρώματα με υψηλότερη σήμανση δίνουν μια ισχυρή μεμβράνη που μπορεί να πλυθεί χωρίς προβλήματα και λεκέδες. Η ίδια σήμανση εφαρμόζεται συνήθως στα ανακλαστικά χαρακτηριστικά. Όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός, τόσο περισσότερο θα τελειώσει η τελική επιφάνεια.
Προετοιμασία της επιφάνειας
Για να πάρετε ένα ζωγραφισμένο ανώτατο όριο που μοιάζει με ένα τέντωμα ένα, δηλαδή, ιδανικό ομαλό σε επίπεδο και χρώμα, η επιφάνεια του πρέπει να προετοιμαστεί.
Η προετοιμασία στην οροφή περιλαμβάνει τα βήματα της αφαίρεσης της υπάρχουσας επίστρωσης (ασβέστη ή παλαιού χρώματος) στην πλάκα ή το γυψοσανίδα, την ενσωμάτωση και το διαστασιολόγηση των αρμών μεταξύ των πλακών δαπέδου, εάν η πλάκα δεν είναι συμπαγής, πιθανόν να επικαλύψει τις αποτυχημένες περιοχές, επιστρώνοντας ολόκληρη την επιφάνεια με διάφορους τύπους στόκων για την εξάλειψη των ελαττωμάτων τότε οι γρατζουνιές ακολουθούνται από λείανση της προκύπτουσας επιφάνειας.
Η προετοιμασία εξαρτάται άμεσα από την αρχική κατάσταση των πλακών δαπέδου και της επιλεγμένης βαφής. Σε σπίτια όπου ζουν εδώ και πολλά χρόνια, μπορούν να λευκαριστούν και να ζωγραφιστούν ήδη.
Αν η οροφή είχε λευκασμένο χρώμα, τότε θα πρέπει να ξεπλυθεί το ασβέστη. Αυτό γίνεται με τη βοήθεια ζεστού νερού, ρολό, σπάτουλα, σφουγγάρι και παλιά πετσέτα. Το ξέπλυμα με περιοχές είναι βρεγμένο με ένα ρολό με ζεστό νερό μια ή δύο φορές, αφαιρείται με μια σπάτουλα, μετά το οποίο η πλάκα δαπέδου πλένεται με άφθονο σφουγγάρι και τρίβεται με πετσέτα.
Ως αποτέλεσμα της σωστής αφαίρεσης του άσβεστου θα πρέπει να πάρετε μια καθαρή γκρι οροφή από σκυρόδεμα. Επιτρέπεται εάν υπάρχει ασβέστης, που είναι ριζωμένος στους πόρους. Μετά από αυτό, το ανώτατο όριο χρωματίζεται, ανάλογα με την επιλεγμένη βαφή, από δύο (για βαθιά ματ) έως πέντε φορές (για γυαλιστερό).
Εάν η επιφάνεια έχει προηγουμένως βαφεί με υδατοδιαλυτή βαφή, είναι απαραίτητο να ελέγξετε πώς διατηρείται η παλιά επίστρωση. Μερικές φορές, εάν η οροφή ήταν τελείως τελειωμένη, θα ήταν αρκετό να ξεπλύνετε τη βρωμιά και να το βάψετε μία φορά προς την κατεύθυνση του φωτός που έρχεται από το παράθυρο.
Για να εκτιμηθεί η ποιότητα της παλαιάς επίστρωσης, η οροφή πρέπει να διαβρέχεται με τη διευθέτηση ενός μικρού βυθίσματος. Είναι απαραίτητο να υγρανθεί μέχρι δύο φορές, διατηρώντας για 30-40 λεπτά. Εάν ανοιχτούν ελαττώματα με τη μορφή φυσαλίδων ή αποκόλλησης χρωμάτων, καθαρίζονται με σπάτουλα και χοντροειδές λειαντικό. Οι ελαττωματικοί χώροι είναι γεμάτοι με σύνθεση φινιρίσματος πολυμερούς και μετά από πλήρη ξήρανση, γειώνονται στο μηδέν με βαμμένη επιφάνεια.
Οι μεταβάσεις και τα πληρωτικά πλήρωσης είναι απαράδεκτα. Ένα νέο στρώμα χρώματος θα τους τονίσει, η οροφή θα χαλάσει.
Η ανακαίνιση ή το βάψιμο της οροφής είναι γρήγορη. Για να διορθώσετε όλες τις παρατυπίες, πρέπει πρώτα να το καθαρίσετε, να αφαιρέσετε τον πολυέλαιο και να το βάλετε προσεκτικά.
Επιλογή εργαλείων
Για την εφαρμογή της χρωστικής σύνθεσης, θα χρειαστείτε δύο κυλίνδρους διαφόρων μεγεθών, ένα μαλακό πινέλο, ένα λουτρό με μια κυματοειδή επιφάνεια για συμπίεση, μια τηλεσκοπική επέκταση.
Η βούρτσα πρέπει να είναι μαλακή, ώστε να μην αφήνουν σημάδια τριχών. Δεν θα πρέπει ποτέ να αγοράσετε πλήρως συνθετικές βούρτσες, καθώς καθίστανται άχρηστες μετά από πέντε έως δέκα λεπτά λειτουργίας . Οι φυσικές τρίχες τείνουν να "πέφτουν" έξω από το κλουβί, παραμένοντας στην βαμμένη επιφάνεια. Η καλύτερη επιλογή είναι μια μικτή βούρτσα τρίχας. Χρησιμεύει για μεγάλο χρονικό διάστημα, το υπνάκο δεν χάνει.
Ο κύλινδρος δεν πρέπει να είναι αφρώδες ελαστικό ή συνθετικό λεπτό νήμα. Τα πρώτα αφήνει φυσαλίδες που εκρήγνυνται, οι οποίες στη συνέχεια είναι ορατές με γυμνό μάτι. Ο δεύτερος χάνει τις χορδές, οι οποίες είναι εξαιρετικά προβληματικές για απομάκρυνση. Για τη βαφή το ανώτατο όριο επιλέγεται κυλινδρικό-παλτό με ένα σωρό διαφορετικά ύψη.
Όσο ψηλότερα είναι ο τάπας, τόσο περισσότερο μπορεί να επιτευχθεί η επιφάνεια. Αν χρειάζεστε μια τέλεια ομαλή οροφή, το ύψος του πασσάλου δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 6 mm. Οι κύλινδροι με πολύ χαμηλό σωρό (λεγόμενο βελούδο), αν είναι κακής ποιότητας, ο κατασκευαστής θα αφήσει διαγώνιες λωρίδες από τις ραφές στην επιφάνεια της οροφής.
Ο ευρύς κύλινδρος χρησιμεύει για την κύλιση της κύριας επιφάνειας, ξεδιπλώνει το χρώμα που εφαρμόζεται με μια βούρτσα από μικρά. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η υφή των επιφανειών βαμμένων με βούρτσα και κύλινδρο διαφέρει ο ένας από τον άλλο. Αν δεν ρίξετε το χρώμα που εφαρμόζεται με μια βούρτσα με ένα ρολό, τότε οπτικά αυτό το μέρος θα φαίνεται σκοτεινότερο ή ελαφρύτερο από την κύρια επιφάνεια. Το ύψος των κυλίνδρων πασσάλων πρέπει να είναι το ίδιο.
Το λουτρό είναι απαραίτητο για την απομάκρυνση της περίσσειας του χρώματος από τους κυλίνδρους για να αποφευχθεί η άνιση εφαρμογή του. Η τηλεσκοπική επέκταση σάς επιτρέπει να ζωγραφίζετε την οροφή, στέκεστε στο πάτωμα, αντί να σέρνετε κατά μήκος της σκάλας. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε το πιστόλι ψεκασμού.
Πώς να αναπαράγεται;
Η λειασμένη και λειασμένη μη βαμμένη επιφάνεια της οροφής φαίνεται αρκετά καλή. Τα ελαττώματα, αν υπάρχουν, θα εμφανιστούν μόνο μετά την εφαρμογή ενός στρώματος χρώματος. Οι ερασιτέχνες πιστεύουν ότι το χρώμα είναι ικανό να κρύβει τα ελαττώματά του από μόνο του. Πρόκειται για μια εντελώς λανθασμένη προσέγγιση. Αντίθετα, τονίζει και αποκαλύπτει όλα τα ελαττώματα που παρέμειναν μετά την προετοιμασία της επιφάνειας.
Μόνο μετά την εφαρμογή του πρώτου στρώματος μπορείτε να δείτε ξεκάθαρα όλες τις γρατζουνιές, μικρούς και όχι πολύ πόρους, την εισροή ενός στρώματος στόκου σε ένα άλλο. Επομένως, το πρώτο στρώμα, το οποίο, ουσιαστικά, είναι μια επιφάνεια αστάρι, πρέπει να κάνετε μια πολύ αραιωμένη σύνθεση. Πρέπει να αραιωθεί σε ορισμένες αναλογίες.
Εάν εμφανιστούν ελαττώματα, αυτά εξαλείφονται και στη συνέχεια εφαρμόζονται τα κύρια στρώματα της επικάλυψης. Εάν υπάρχουν πόροι που προσπαθούν να κρύψουν με το χρώμα, τότε με κάθε στρώμα θα δουν όλο και περισσότερο. Ως αποτέλεσμα, όσο περισσότερο χύνεται το ελάττωμα, τόσο πιο ογκώδες και αξιοσημείωτο είναι. Για τον βασικό χρωματισμό, η σύνθεση διασποράς νερού θα πρέπει να αραιωθεί, εάν είναι παχύτερη από τη συνοχή του κεφίρ. Διαφορετικά, μπορείτε να αποκτήσετε περιοχές shagreen που διαφέρουν από την υπόλοιπη επιφάνεια της οροφής.
Σχέδιο
Πριν από τη ζωγραφική της οροφής, αρχικά "περιβάλλεται" γύρω από την περίμετρο, ξεκινώντας από τη γωνία που βρίσκεται πιο μακριά από το παράθυρο. Βουρτσίστε προσεκτικά πάνω στις αρθρώσεις της οροφής και του τοίχου, τραβώντας μια λωρίδα πλάτους 4 έως 6 cm και ξετυλίξτε το χρώμα μετά το πινέλο στην οροφή με ένα μικρό κύλινδρο. Εάν παρέχεται το πλίνθωμα οροφής, είναι βαμμένο ταυτόχρονα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι είναι απλά αδύνατο να βάψετε πάνω από τις γωνίες με ένα μεγάλο κύλινδρο. Επιπλέον, μπορεί να λεκιάσει τους τοίχους ή να αφήσει μια σταγόνα χρώματος στο baseboard.
Ο κύλινδρος είναι βρεγμένος στο χρώμα έτσι ώστε να είναι εντελώς κορεσμένος με αυτό. Εάν παραμείνει ακόμη και μια μικρή μη βρεγμένη περιοχή, θα υπάρξουν "nonprokras". Για να εφαρμόσετε ο κύλινδρος ομοιόμορφα μετά το μούσκεμα, είναι απαραίτητο να το αποσπάσετε έτσι ώστε το χρώμα να μην ρέει από αυτό σε ένα ρεύμα και να μην στάζει παντού. Δεδομένου ότι το αστάρι εφαρμόστηκε σε όλο τον κόσμο, το δεύτερο στρώμα θα πρέπει να εφαρμόζεται στην κάθετη κατεύθυνση, δηλαδή κατά μήκος του παραθύρου.
Η τελευταία στρώση πρέπει να εφαρμοστεί προς την κατεύθυνση του φωτός. Είναι δυνατή η βαφή με τμήματα από 1 m έως 1 m, με την προσέγγιση κάθε επόμενου τετραγώνου προς την προηγούμενη ή λωρίδων για πλάτος ελαφρώς μεγαλύτερο από το πλάτος του κυλίνδρου. Σε κάθε περίπτωση, ο κύλινδρος κυλάει μέχρι την κατάσταση μέχρι να γίνει σχεδόν ξηρό.
Όταν όλο το χρώμα που συλλέγεται από τον κύλινδρο παραμένει στην οροφή, πρέπει αμέσως να ξεδιπλώσετε ανεξάρτητα πιθανά κομμάτια σταγονιδίων που σχηματίζονται κατά μήκος των άκρων του κυλίνδρου. Αν αυτό δεν γίνει, οι ρίγες θα παραμείνουν στην οροφή, ορατές με γυμνό μάτι. Κάθε ένα από τα στρώματα χρώματος εφαρμόζεται σε ένα πέρασμα. Εάν εφαρμοστεί σε περιοχές που θα έχουν χρόνο να στεγνώσουν, θα έχετε ορατά όρια μεταξύ τους. Πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι το χρώμα, όπως κάθε υλικό, έχει επίσης το πάχος του.
Όταν εφαρμόζεται η σύνθεση βαφής με τα χέρια τους σε κάθετες κατευθύνσεις, αποκλείεται πρακτικά η μη χρώση της επιφάνειας. Εάν, ωστόσο, μια από τις περιοχές είναι "ημιδιαφανής", διορθώστε την με ένα μικρό κύλινδρο, φροντίστε να ρίξετε το χρώμα για να στεγνώσει έτσι ώστε να μην πάρετε ένα λεκέ που διαφέρει στην υφή από την κύρια επιφάνεια. Όλες οι εργασίες πρέπει να γίνονται σταδιακά.
Για πληροφορίες σχετικά με τη σωστή βαφή της οροφής χωρίς ραβδώσεις, ανατρέξτε στο παρακάτω βίντεο.
Χρήσιμες συμβουλές
Αν συνέβη κατά τη διάρκεια της ζωγραφικής, αγνοήσατε τις περιοχές όπου αποδείχθηκε ότι είναι βαμμένη περισσότερο από τις γειτονικές, θα μοιάζουν με σκούρες κηλίδες λόγω της υψηλότερης ανακούφισης. Σε αυτή την περίπτωση, πριν εφαρμόσετε το επόμενο στρώμα, είναι απαραίτητο να τα αλέσετε με ένα λεπτό λειαντικό.
Αν κατά την προετοιμασία της οροφής ήταν αόρατες οι μικρές κοίλες περιοχές (κοιλότητες), μετά τη ζωγραφική θα φαίνονται χρωματισμένες λόγω του φωτός που πέφτει πάνω στο ανάγλυφο. Οποιαδήποτε διαφάνεια στο λοξό φως δίνει σκιά. Σε αυτή την περίπτωση, πρέπει να ισιώσετε τέτοιους χώρους με τις γειτονικές με τη βοήθεια λεπτού φινιρίσματος. Στη συνέχεια, κόψτε τις άκρες της θέσης στο μηδέν με την υπόλοιπη επιφάνεια έτσι ώστε να μην είναι ορατά τα όρια του χώρου, μετά από τα οποία μπορείτε πρώτα να ανασηκώσετε έναν μικρό κύλινδρο με ένα αραιωμένο διάλυμα και στη συνέχεια να εφαρμόσετε το τελευταίο στρώμα βαφής σε ολόκληρη την οροφή.
Για την παρακολούθηση όλων των πιθανών επιφανειακών ελαττωμάτων στη διαδικασία εργασίας και όχι μετά την επίτευξη του τελικού αποτελέσματος, φωτίζει την οροφή με λοξό φως χρησιμοποιώντας λαμπτήρα φθοράς.
Για να αποφύγετε μια οριζόντια οροφή, όλες οι λειτουργίες γίνονται στην κατακόρυφη κατεύθυνση.
Οποιοδήποτε στρώμα εφαρμόζεται μόνο μετά από πλήρη ξήρανση του προηγούμενου. Διαφορετικά, το βρεγμένο, μη στεγνωμένο και μη σκληρυμένο στόκος θα κολλήσει ("πληγή") στον κύλινδρο και θα χρειαστεί να γεμίσει τα ελαττώματα.
Εάν αλλάξει η θερμοκρασία στο δωμάτιο, το χρώμα μπορεί να "καθίσει", δηλαδή να μπορεί να φθίνει σε μέρη σε τέτοιο βαθμό που μπορεί να εμφανιστούν ρωγμές. Η υπερβολική γρήγορη ξήρανση μπορεί να οδηγήσει στην ίδια. Ως εκ τούτου, είναι καλύτερο να απενεργοποιήσετε τα θερμαντικά στοιχεία, να κλείσετε τα παράθυρα και να αφήσετε ένα κουβά νερό στο φρεσκοβαμμένο δωμάτιο.
Οι υδατοδιαλυτές ενώσεις δεν μπορούν να βαφτούν σε επιφάνειες που έχουν ήδη βαφεί με αλκυδικά ή ελαιώδη χρώματα. Για παράδειγμα, δεν είναι κατάλληλα για πλακάκια. Μετά την ξήρανση, ο ζωγραφισμένος καμβάς θα πάει σε μικρές ρωγμές - αυτό είναι το λεγόμενο αποτέλεσμα craquelure. Αλλά εάν στυλιάζετε την αντίκα αίθουσα σας, μπορεί να είναι κατάλληλη.
Εάν η οροφή είναι ήδη βαμμένη, έχει ρυθμιστεί σε "εξαιρετική" και χρειάζεται μόνο να ανανεωθεί, απλώς να υποστεί κενό, να περάσει με ένα ελαφρώς υγρό πανί μικροϊνών. Θα χρειαστεί να το βάψετε ξανά μόνο αν το χρώμα έχει γίνει κίτρινο από καιρό σε καιρό. Μπορεί να πλυθεί μόνο με καθαρό νερό.
Εάν η ζωγραφισμένη οροφή χύθηκε από τους γείτονες στην κορυφή και υπήρχαν λεκέδες από σκουριασμένο νερό επάνω σε αυτήν, πρώτα περάστε από αυτή την περιοχή και στη συνέχεια ολόκληρη την επιφάνεια της οροφής με ένα διάλυμα χλωραμίνης ("Λευκότητα") και οι λεκέδες θα εξαφανιστούν.
Κατά την κατασκευή της οροφής σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να χρησιμοποιήσετε τα πέλματα ζωγραφικής λείανσης. Με αυτά θα χαράξετε ολόκληρη την επιφάνεια. Τώρα σε οποιοδήποτε κατάστημα υλικού για πώληση υπάρχουν υφασμάτινα δίχτυα και υδατοαπωθητικά σφουγγάρια με λειαντική επικάλυψη. Το μέγεθος της λειαντικής τεχνολογίας θα πρέπει να μειώνεται με κάθε επόμενο στρώμα. Χρησιμοποιώντας αυτό το εργαλείο, θα έχετε την πραγματική ευχαρίστηση από την εργασία και το εξαιρετικό αποτέλεσμα.