Βοηθήστε την ανάπτυξη του ιστότοπου, μοιράζοντας το άρθρο με φίλους!
Ξύλινα σπίτια με βεράντα - μία από τις πολλές τυπικές λύσεις. Παρά τις εκατοντάδες διαφορετικές επιλογές που ξεπερνούν την παρουσία ή την απουσία μιας βεράντας καθαυτή, το να έχεις έναν ανοιχτό χώρο κρυμμένο κάτω από μια κοινή στέγη θεωρείται ένα από τα σημάδια πολυτέλειας στην οθόνη.
Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα
Τα πλεονεκτήματα των ξύλινων σπιτιών είναι τα εξής.
-
Φθηνότητα - σε σύγκριση με σπίτια από τούβλα, πέτρα, καθώς και με εκείνα που κατασκευάζονται από ογκόλιθους πυριτικού αερίου, χρησιμοποιώντας τεχνολογία μονολιθικού πλαισίου (πλαίσιο από οπλισμένο σκυρόδεμα). Το ξύλο είναι φθηνότερο από το τούβλο, το τσιμέντο και την άμμο μαζί. Η κύρια δαπάνη - τουλάχιστον 40% - αντιπροσωπεύεται από το κόστος μιας θεμελίωσης λωρίδας.
-
Ευκολία, ελάχιστη προσπάθεια κατά την κατασκευή. Το προφίλ ξυλείας ενώνεται εύκολα κατά μήκος των ακίδων και των αυλακώσεων κατά μήκος και κατά μήκος των άκρων. Κολλημένο ή απλό - μόνο στα άκρα, αλλά αυτό δεν εμποδίζει τους προγραμματιστές να χτίσουν όχι λιγότερο αξιόπιστους τοίχους. Το φινίρισμα δεν είναι τόσο σημαντικό όσο στην περίπτωση των σπιτιών που είναι χτισμένα από τούβλα και πέτρα.
-
Τα ξύλινα σπίτια είναι ιδιαίτερα φιλικά προς το περιβάλλον. Μια τέτοια δομή είναι «αναπνεύσιμη»: είναι σε θέση να πάρει και να δώσει υγρασία και αέρα σε κάποιο βαθμό. Ταυτόχρονα, υπάρχει πάντα μια ευχάριστη ατμόσφαιρα στο σπίτι. Αυτό είναι σημαντικό για τους κατοίκους των μεγάλων πόλεων που έχουν βαρεθεί τα κτίρια από οπλισμένο σκυρόδεμα. Η κόλλα και το πλαστικό γενικά δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν εδώ.
-
Σπίτια από ξύλινα υλικά διατηρούν καλά τη θερμότητα. Η επεμβατική μόνωση δεν φουσκώνεται, γι' αυτό και η θερμότητα στο εσωτερικό εξοικονομείται όχι λιγότερο αποτελεσματικά απ' ό,τι στα σπίτια από αφρώδη μπλοκ.
- Βεράντα ή βεράντα - ένα μέρος για ένα άνετο χόμπι, ειδικά το καλοκαίρι. Αυτό το δωμάτιο έχει πανοραμικά παράθυρα - προσφέρει στους παρατηρητές ευρεία θέα από δύο ή τρεις πλευρές.
Οι σύγχρονες τεχνολογίες και ο σχεδιασμός κάνουν μια ξύλινη βεράντα σχεδόν πλήρως πυρίμαχη. Επιπλέον, δεν χρειάζεται κιόσκι στην επικράτεια - και εξοικονομούνται τετραγωνικά μέτρα και ένα ορισμένο ποσό χρημάτων.
Υπάρχουν και μειονεκτήματα των ξύλινων σπιτιών.
-
Ανάγκες συντήρησης: κάθε ή δύο χρόνια πρέπει να ανανεώνεται ο εμποτισμός από μούχλα, μικρόβια, μύκητες και φωτιά, καθώς και το χρώμα.
-
Οι διακυμάνσεις της θερμοκρασίας χειμώνα και καλοκαίρι κάνουν το ξύλο να «περπατάει» και προς τις δύο κατευθύνσεις. Αυτό σημαίνει ότι το μπάνιο καλύπτεται από μέσα, για παράδειγμα, με πλακάκια, μέσω στερέωσης με σχισμή - διαφορετικά το πλακάκι ή το πλακάκι θα σπάσει. Υδραυλικά - νεροχύτες, λεκάνες τουαλέτας - δεν είναι στερεωμένα με τέτοιο τρόπο ώστε σε περίπτωση θερμικής διαστολής τα στοιχεία στερέωσης να μετατοπίζονται χωρίς να καταστρέφεται το προϊόν, απλά διαλύονται όταν οι τοίχοι θερμαίνονται για πρώτη φορά στους 30-40 βαθμούς Κελσίου.Οι διακυμάνσεις της θερμοκρασίας στα δομικά υλικά δεν μπορούν να σταματήσουν - μπορούν να σβήσουν μόνο με αντιστάθμιση αντιστάθμισης, όπως συμβαίνει, για παράδειγμα, με την επένδυση βινυλίου ή τους προβολείς αλουμινίου.
Όλες οι κατασκευαστικές εταιρείες επιτρέπουν αλλαγές στη διάταξη. Στη συνέχεια ο υπολογισμός γίνεται ξανά σύμφωνα με το ενημερωμένο σχέδιο του σπιτιού.
Επισκόπηση έργου
Ο πρώτος όροφος περιλαμβάνει κουζίνα, γραφείο, μπάνιο, σαλόνι και χωλ εισόδου. Ο δεύτερος όροφος (ή η συντομευμένη εκδοχή του - η σοφίτα) μπορεί να φιλοξενήσει ένα ή περισσότερα υπνοδωμάτια. Εάν είναι απαραίτητο, στο σχέδιο του σπιτιού προστίθεται νηπιαγωγείο με χώρο παιχνιδιού και γυμναστήριο.
Η επιλογή του κατάλληλου έργου για ξύλινο σπίτι με βεράντα βασίζεται σε μια σειρά κριτηρίων.
-
Η παρουσία ή η απουσία ενός παραθύρου.
-
Πανοραμικά ή κανονικά παράθυρα. Στη δεύτερη περίπτωση, πρόκειται για απλά ανοιγόμενα κουφώματα με τυπικά παράθυρα με διπλά τζάμια.
-
Γωνιακή, τετράγωνη ή ορθογώνια διάταξη.
-
Πολυτελής ή οικονομικός εξοπλισμός.
-
Ευρεία ή στενή βεράντα. Μπορεί να είναι μέρος κουζίνας-καθιστικού ή τραπεζαρίας.
Η ελκυστική εμφάνιση του σπιτιού στο σύνολό του είναι παρούσα ακόμη και σε κτίρια χαμηλού προϋπολογισμού. Πριν ξεκινήσετε την κατασκευή, μάθετε τα χαρακτηριστικά του εδάφους και άλλες γεωλογικές ιδιότητες της τοποθεσίας. Θα επηρεάσουν το σχήμα του σπιτιού (σχέδιο) και τις παραμέτρους της θεμελίωσης.
Στάδια κατασκευής
Πριν ξεκινήσετε την κατασκευή, θυμηθείτε το σημαντικό χαρακτηριστικό του - μην ξεχνάτε τη στεγανοποίηση του θεμελίου από το έδαφος, των τοίχων και του δαπέδου από το θεμέλιο, του συστήματος ζευκτών και κιβωτίων από την οροφή, μόνωση από ξύλο (στους τοίχους και η οροφή-σοφίτα ). Για να αποφευχθεί η διείσδυση υγρασίας, για παράδειγμα, στην κουζίνα και στο μπάνιο, οι ξύλινοι τοίχοι είναι επιπρόσθετα επενδυμένοι με ένα στρώμα φράγματος ατμών.
Ένα σπίτι οποιουδήποτε τύπου, τύπου και σχεδίου περνάει από ένα υποχρεωτικό στάδιο - βάζοντας τα θεμέλια. Χωρίς αυτή τη βάση, δεν μπορεί να θεωρηθεί πλήρης ακίνητη περιουσία. Είναι ευκολότερο και γρηγορότερο να χτίσετε μια βάση με στοίβα - αλλά έχει μικρότερο περιθώριο ασφαλείας και δεν είναι τόσο ανθεκτικό όσο μια ταινία-μονολιθική. Το τελευταίο είναι το πιο προτιμότερο - θα αντέξει σημαντικά φορτία, συμπεριλαμβανομένων των ανομοιόμορφων - λόγω του χαμηλότερου βάρους της βεράντας - κρούσης.Η ταυτόχρονη κατασκευή του κεντρικού κτιρίου και της βεράντας δεν θα σας σώσει από άνιση συρρίκνωση. Αφού ολοκληρώσετε την τοποθέτηση και την έκχυση της βάσης, αφήστε τη να καθίσει για 40 ημέρες.
Πριν τοποθετηθούν οι τοίχοι, τοποθετείται το πλαίσιο για αυτούς. Η μέθοδος ξύλινου πλαισίου θεωρείται η πιο εύκολη στην εφαρμογή. Όταν τοποθετηθεί η χαμηλότερη σειρά ράβδων, κόβονται αυλακώσεις και δοκοί για στηρίγματα ραφιών. Στο άκρο της δοκού κόβεται μια ακίδα, η οποία στερεώνει τα στοιχεία ιμάντα στις αυλακώσεις. Περαιτέρω, οι τοίχοι συναρμολογούνται σύμφωνα με τη μέθοδο "αγκάθι" , επιπρόσθετα στερεωμένοι με άγκυρες, τεμάχια καρφιού και μακριές (έως 15 cm) βίδες αυτοεπιπεδώματος. Μετά την τοποθέτηση των κύριων τοίχων, τοποθετούνται διαχωριστικά τοιχώματα, σχηματίζοντας παράλληλα ανοίγματα θυρών και παραθύρων.
Εάν ένα σπίτι χτίζεται με σοφίτα ή με πλήρες δεύτερο όροφο, τότε δημιουργείται ένα επιπλέον μπαλκόνι στον δεύτερο όροφο. Τα περισσότερα έργα περιλαμβάνουν την κατασκευή ενός μπαλκονιού πάνω από τη βεράντα, γκαράζ - αυτή η λύση είναι η πιο ασφαλής από άποψη σταθερότητας και ανθεκτικότητας.
Συχνά ο χώρος του μπαλκονιού είναι χτισμένος στη σοφίτα ή στον δεύτερο όροφο, δηλαδή βρίσκεται εντός της κύριας περιμέτρου του σπιτιού. Η μέθοδος τσιμπήματος της πλάκας του μπαλκονιού, η οποία χρησιμοποιήθηκε από τους προγραμματιστές στην κατασκευή πολυώροφων κτιρίων, σταδιακά φεύγει από τη μόδα - οι "υψηλοί" προγραμματιστές σε νέα κτίρια χρησιμοποιούν τη λεγόμενη βεράντα του διαμερίσματος αντί για μπαλκόνι. Αυτή η προσέγγιση εξαλείφει την ανάγκη για τους κατασκευαστές να σκυροδετήσουν στο έδαφος πριν από την κατασκευή πρόσθετων στηρίξεων πασσάλων κάτω από το μπαλκόνι.
Στη συνέχεια συναρμολογείται το δάπεδο σοφίτας-οροφής και τοποθετείται το σύστημα επένδυσης δοκών. Υπόστεγο - ή αντίστροφη κλίση, εάν το σπίτι είναι στο σχέδιο με το γράμμα "P" - η στέγη είναι η απλούστερη επιλογή. Η γωνία κλίσης συνιστάται να είναι περίπου 15 μοίρες σε σχέση με τον ορίζοντα της γης. Για μια ανεξάρτητη οροφή, η ίδια βάση λαμβάνεται κάτω από τα δοκάρια, τα οποία χρησιμεύουν ως πλαίσιο της επέκτασης.
Εάν η βεράντα ταιριάζει στην κύρια περίμετρο του σπιτιού, τότε το σύστημα ζευκτών στηρίζεται στην επάνω επένδυση της ξυλείας. Οριζόντια, αυτή η δοκός είναι προσαρτημένη στον τοίχο σε υψηλότερο επίπεδο. Έχοντας τοποθετήσει τα δοκάρια και το κιβώτιο, τοποθετείται ένα στρώμα στεγανοποίησης και μια αντιανεμική μεμβράνη, στη συνέχεια τοποθετούνται φύλλα με προφίλ στέγης ή μεταλλικά πλακίδια. Στη συνέχεια, οι τοίχοι επεξεργάζονται με αντισηπτικό και άκαυστο εμποτισμό και το κτίριο μπορεί να αντέξει έως και έξι μήνες: θα πρέπει να εγκατασταθεί όσο το δυνατόν περισσότερο. Οι πόρτες και τα παράθυρα τοποθετούνται μετά από αυτήν την περίοδο αναμονής.
Για να ολοκληρώσετε την κατασκευή, πρέπει να εξοπλίσετε το σπίτι, συμπεριλαμβανομένου του χώρου της βεράντας, του δαπέδου. Τα δοκάρια δαπέδου τοποθετούνται στο θεμέλιο, συνδέονται με άγκυρες. Η οροφή είναι επενδυμένη με μια πιο λεπτή σανίδα - για σύγκριση, η σανίδα δαπέδου φτάνει σε πάχος 35-40 mm, ενώ 20 mm είναι αρκετά για την οροφή. Η οροφή της βεράντας, αν δεν είναι μονωμένο χειμωνιάτικο δωμάτιο, δεν χρειάζεται επένδυση.
Εσωτερικά μυστικά
Για να εξοπλίσετε μια βεράντα σε ξύλινο σπίτι, στην απλούστερη περίπτωση, εφαρμόζεται ο κανόνας ενός μινιμαλιστικού εσωτερικού χώρου. Η βεράντα είναι κατάλληλη για αποθήκευση κάποιων πραγμάτων - όπως και η βεράντα.
Τόσο η βεράντα όσο και η βεράντα είναι ο μόνος ανοιχτός ή τζάμια χώρος από την πλευρά της εισόδου. Αλλά αυτό το δωμάτιο είναι προσαρτημένο από οποιαδήποτε άλλη πλευρά, ενώ η παρουσία μιας δεύτερης εισόδου μέσω αυτού στο σπίτι δεν είναι απαραίτητη. Ορισμένα σπίτια είναι χτισμένα με πολλές βεράντες - ή μάλλον, η βεράντα απλώνεται γύρω από ολόκληρο το σπίτι, δημιουργώντας αξιόπιστη προστασία από τη βροχή.
Εκτός από τα παράθυρα ευρείας όψης, τα διακοσμητικά κιγκλιδώματα μπορούν να γίνουν ένα πρόσθετο χαρακτηριστικό μιας βεράντας ή βεράντας - αυτή η επιλογή χρησιμοποιείται κατά την κατασκευή ενός σπιτιού σε θεμέλια που είναι σημαντικά ανυψωμένα (σε σχέση με το επίπεδο του εδάφους).
Μπορείτε να τοποθετήσετε έναν καναπέ στη βεράντα ή τη βεράντα - έτσι, αυτός ο χώρος μετατρέπεται σε ένα πλήρες μέρος για καλοκαιρινή (εποχιακή) χαλάρωση. Μια απλή κούνια ή μια αιώρα θα κάνουν αυτό το μέρος ακόμα πιο ευχάριστο. Οι ενήλικες βάζουν, για παράδειγμα, ξαπλώστρες, όπως στην παραλία, και ένας χώρος παιχνιδιού μπορεί να εξοπλιστεί για τα παιδιά. Τέλος, μια βεράντα ή μια βεράντα μετατρέπεται συχνά σε κήπο ή λαχανόκηπο. Μπορεί να υπάρχουν δύο μπαλκόνια στη σοφίτα ή στον δεύτερο όροφο μιας διώροφης κατοικίας: το ένα είναι στραμμένο προς τον κήπο, το άλλο βρίσκεται στην μπροστινή πλευρά με θέα στην πύλη.
