Βοηθήστε την ανάπτυξη του ιστότοπου, μοιράζοντας το άρθρο με φίλους!

Μόλις ένα άτομο γίνει κύριος μιας εξοχικής κατοικίας, έχει μια πλήρως προβλέψιμη επιθυμία να έχει μπάνιο. Αυτή η δομή είναι πολύ εύκολο να σχεδιάσετε με τα δικά σας χέρια, και δεν χρειάζεται να δαπανήσετε μεγάλους οικονομικούς πόρους. Κατά την κατασκευή ενός λουτρού πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην κατασκευή του δαπέδου - ένα σωστά τοποθετημένο δάπεδο θα εξασφαλίσει την εκροή του νερού και δεν θα σαπίσουν και δεν θα σταματήσουν να λειτουργούν μπροστά από το χρόνο. Επιπλέον, μια ευχάριστη εμφάνιση θα ευχαριστεί πάντα το μάτι.

Για να αντιμετωπίσετε επαρκώς την εργασία, πρέπει να εξοικειωθείτε με τις ποικιλίες του δαπέδου και τις ιδιαιτερότητες της χρήσης τους.

Χαρακτηριστικά

Είναι πολύ σημαντικό να δοθεί προσοχή στο σχεδιασμό και την υλοποίηση του σχεδιασμού δαπέδων στο μπάνιο. Αν κατορθώσετε να κάνετε τα πάντα ποιοτικά, θα είστε σε θέση να παρέχετε υψηλή άνεση σε όλους στο δωμάτιο, καθώς και την αντοχή των υπηρεσιών και της πολυλειτουργικότητας.

Η ιδιαιτερότητα του δαπέδου στο λουτρό είναι ότι εκτελεί διάφορες ισοδύναμες λειτουργίες. Πρώτον, η επικάλυψη εξασφαλίζει την ασφάλεια της κίνησης ενός ατόμου στη διασταύρωση των "δύο στοιχείων". Δεύτερον, στο ατμόλουτρο είναι υπεύθυνο για την απομάκρυνση της περίσσειας νερού. Τρίτον, είναι ένα σημαντικό μέρος της σταθερής κατασκευής του σπιτιού μπάνιου. Αξίζει να προσθέσουμε ότι το πάτωμα συμβάλλει επίσης στη συγκράτηση της θερμότητας στο δωμάτιο.

Πιο συχνά το πάτωμα στο μπάνιο είναι κατασκευασμένο από ξύλο και σκυρόδεμα. Μερικές φορές χρησιμοποιείται και τούβλο, που χαρακτηρίζεται από υψηλό κόστος και πολύπλοκη διαδικασία εγκατάστασης.

Συσκευή δαπέδου

Για το σχεδιασμό ενός ατμού, χρησιμοποιείται ένας από τους δύο βασικούς τύπους δαπέδων: διαρροή και διαρροή. Η διαρροή είναι πάντα μια ξύλινη δομή πατωμάτων, η οποία είναι τοποθετημένη σε ένα σύστημα μεταφοράς καθυστέρησης. Όσον αφορά τις καθυστερήσεις, είναι τοποθετημένες σε ένα ορισμένο ύψος στους κολόνες στήριξης, στην κάτω κορώνα ή στο σκυρόδεμα. Για να αφήσετε το νερό να κυκλοφορεί ελεύθερα, υπάρχει ένα μικρό κενό ανάμεσα στα χαλιά.

Το αδιάβροχο δάπεδο είναι κατασκευασμένο από ξύλο ή σκυρόδεμα. Πρόκειται για μια μονολιθική επίστρωση με μικρή κλίση, στο χαμηλότερο σημείο της οποίας κόβεται μια οπή, συνδεδεμένη με το σύστημα αποχέτευσης. Μέσα από αυτό, το χρησιμοποιούμενο νερό αποστέλλεται στην οπή αποστράγγισης.

Και οι δύο ποικιλίες παρουσιάζουν ορισμένες αρετές και ελαττώματα. Διαρροή πάτωμα πολύ σύντομα πηγαίνει, αλλά εξίσου γρήγορα αποτύχει. Αξίζει να προστεθεί αν δεν είναι μόνωση, τότε χαμηλή θερμοκρασία θα είναι προβληματική στο χαμάμ.

Το στρώμα στεγανότητας αποδεικνύει μια περίπλοκη συσκευή, η οποία επιτρέπει την παροχή υψηλής ποιότητας στεγανοποίησης και θερμομόνωσης. Σε περίπτωση βλάβης, το τελικό στρώμα θα πρέπει να αφαιρεθεί εντελώς, ενώ μόνο ένα μέρος των χαλιών θα είναι αρκετό για τη διαρροή.

Υλικά

Σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες, είναι καλύτερο να γίνει η ίδρυση του δαπέδου από σκυρόδεμα, ειδικά εάν υπάρχει η επιθυμία να χτιστεί ένα κτίριο του κεφαλαίου από τούβλα ή πέτρα, με πολλά δωμάτια, τα οποία θα χρησιμοποιηθούν για όλο το χρόνο. Το πάτωμα σκυροδέματος πρέπει να συμπληρώνεται με σύστημα αποστράγγισης και στεγανοποίησης. Αυτός ο σχεδιασμός είναι ισχυρός και ανθεκτικός, δεν φοβάται ούτε τις αλλαγές νερού, ατμού ούτε θερμοκρασίας. Τα δάπεδα από σκυρόδεμα μπορούν να χρησιμοποιηθούν έως και 45 χρόνια χωρίς πρόσθετη επισκευή.

Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένα μειονεκτήματα. Πρώτον, είναι κρύο, οπότε πρέπει να μονώσετε με πρόσθετη επίστρωση, για παράδειγμα, πλακιδίων ή αυτοεπιπεδούμενο. Δεύτερον, τα δάπεδα από σκυρόδεμα απαιτούν σημαντικές επενδύσεις, τόσο οικονομικές όσο και εργατικές. Τα δάπεδα από σκυρόδεμα μπορούν να χυθούν σε τρία στάδια.

Εάν ένα μικρό λουτρό είναι χτισμένο, το οποίο λειτουργεί μόνο κατά τη διάρκεια της θερινής σεζόν, τότε είναι λογικό να επιλέξετε ένα ξύλινο πάτωμα. Είναι εύκολα και γρήγορα χτισμένο από φιλικά προς το περιβάλλον υλικά (κατά προτίμηση, σανίδα από μαλλί), φαίνεται πολύ ελκυστική και δημιουργεί στο ατμόλουτρο τη μοναδική ατμόσφαιρα ενός παλιού ρωσικού λουτρού.

Δυστυχώς, οι δομές αυτές δεν διαφέρουν ως προς την ανθεκτικότητα, επειδή το ξύλο σε κάθε περίπτωση θα χάσει τα αρχικά χαρακτηριστικά του, υπόκειται σε επεξεργασία νερού και αλλαγές θερμοκρασίας. Από αυτό προκύπτει ότι είναι απαραίτητο να είστε έτοιμοι για δάπεδα μετά από μια ορισμένη χρονική περίοδο.

Κατά την τοποθέτηση ξύλινων δαπέδων, συνιστάται η επιλογή κωνοφόρων δέντρων - έλατος, λάρυκας, πεύκου και άλλων. Δεδομένου ότι το ξύλο αυτό περιέχει μεγάλη ποσότητα ρητίνης, θα είναι λιγότερο ευαίσθητο στην υγρασία και τα πτητικά αιθέρια έλαια θα έχουν θετική επίδραση στην υγεία αυτών που κάνουν διαδικασίες νερού. Αξίζει να προσθέσουμε ότι τα δάπεδα από κωνοφόρα δέντρα, όταν υγρανθούν, δεν θα γίνουν ολισθηρά, πράγμα που σημαίνει ότι θα αποτρέψουν την πτώση τους.

Οι ξύλινες κατασκευές χωρίζονται σε διαρροές και διαρροές. Το πάτωμα δεν έχει μόνωση, επομένως είναι κατάλληλο για σκούπες που βρίσκονται στις νότιες περιοχές ή για επιλογές που χρησιμοποιούνται αποκλειστικά στη ζεστή εποχή.

Το δάπεδο στεγανότητας είναι χτισμένο από δύο στρώματα σανίδων. Το ανώτερο, το οποίο πηγαίνει από πάνω από το κούτσουρο, είναι προτιμότερο να κατασκευαστεί από πεύκο ή σανίδες σκληρού ξύλου, και το χαμηλότερο, ξηρό, μπορεί να είναι εξοπλισμένο με μόνωση.

Οι θήκες εγκαθίστανται στη δέσμη υποθηκών στην περίπτωση μιας στήλης θεμελίωσης ή στην άκρη σε μια κατάσταση με θεμέλια λωρίδας. Τα σημεία επαφής είναι μονωμένα με ρουμπρωτό επικαλυμμένο με άσφαλτο, ευρω-ασφάλτου ή παρόμοιο υλικό στεγανοποίησης.

Εάν το λουτρό θα σταθεί πάνω στους σωρούς των βιδών, τότε μια κρεμαστή επιλογή θα είναι ένα κρεμαστό μη κυλιόμενο πάτωμα δαπέδου. Ένα πρόσθετο στρώμα μόνωσης θα σας βοηθήσει να χρησιμοποιήσετε το μπάνιο οποιαδήποτε στιγμή του χρόνου.

Τα ξύλινα πατώματα δεν πρέπει να βαφτούν ή να υποβληθούν σε επεξεργασία με χημικά διαλύματα. Η μακροζωία είναι απίθανο να προσθέσει, αλλά θα στερήσει από το διοικητικό συμβούλιο την ευκαιρία να αναπνεύσει και να γεμίσει το ατμόλουτρο με ένα μοναδικό άρωμα πεύκου. Η πιο αποδεκτή λύση θα είναι η λεπτομερής στίλβωση των σανίδων πριν από την κατασκευή. Μπορείτε επίσης να καλύψετε το πάτωμα με ανθεκτικό στη θερμότητα βερνίκι με βάση το νερό που μπορεί να αντέξει μέχρι και 120 μοίρες. Η ελαστική επίστρωση αντιστέκεται στην υγρασία, τους ατμούς και τη βρωμιά που διαπερνούν τις σανίδες.

Η σύνθεση δύο στρωμάτων εφαρμόζεται στην στιλβωμένη και απολυμαντική επικάλυψη χρησιμοποιώντας μια βούρτσα βαφής. Η όλη διαδικασία διεξάγεται σε αεριζόμενο χώρο σε θερμοκρασία 5-30 μοίρες. Μόνο μετά το στέγνωμα του βερνικιού μετά από 2-3 ώρες επιτρέπεται να ξεκινήσει η τοποθέτηση του δαπέδου.

Προπαρασκευαστικές εργασίες

Εάν αποφασίσετε να δημιουργήσετε ένα πάτωμα στο μπάνιο με τα χέρια σας, θα πρέπει να ξεκινήσετε με προπαρασκευαστικές εργασίες υψηλής ποιότητας. Ο ιδιοκτήτης πρέπει να ασχοληθεί με το είδος του εδάφους που υπάρχει στο έδαφός του. Εάν η άμμος, τότε αυτή είναι η καλύτερη επιλογή, επειδή για να εξοπλίσει το χώρο για τα λύματα, θα πρέπει απλώς να γεμίσει το χαλίκι με πάχος 25 cm. .

Στην περίπτωση κτιρίων σάουνας μεγάλης κλίμακας, αξίζει επίσης να σκεφτούμε εκ των προτέρων τους πυλώνες στήριξης. Κάτω από κάθε στήλη με διατομή 25 cm προετοιμάζεται ένα μικρό υπόβαθρο ή τυλίγεται άμμος. Μια καλή υποστήριξη θα είναι ένας σωλήνας αμιάντου με την απαιτούμενη διάμετρο, θαμμένος στο έδαφος. Γύρω από το έδαφος είναι τυρβώδη, και στη συνέχεια τσιμεντοκονία χύνεται στο τελειωμένο ξυλότυπο. Πριν από την εγκατάσταση, οι θέσεις καθυστέρησης είναι ευθυγραμμισμένες.

Πριν από την εγκατάσταση, το δάπεδο πρέπει επίσης να αφαιρεθεί από το έδαφος περίσσεια απορριμμάτων, ρίζες, μεγάλες πέτρες και τα παρόμοια. Εάν το εσωτερικό των εδράνων εδράνων είναι καθαρά υγρό, τότε θα πρέπει να αναβάλλετε την εργασία έως ότου ξηρανθούν εν μέρει.

Συνέλευση

Ένα δάπεδο από σκυρόδεμα είναι μια συνηθισμένη επίστρωση από άμμο κονιάματος, τσιμέντο και ειδικά πληρωτικά, όπως θρυμματισμένη πέτρα, χαλίκι ή μάρκες από φυσικό μάρμαρο. Τα έτοιμα έτοιμα προϊόντα πωλούνται σε όλα τα καταστήματα υλικού σε ξηρή μορφή και είναι πλήρως έτοιμα για χρήση. Το μείγμα αραιώνεται με καθαρό νερό, σύμφωνα με τον οδηγό βήμα προς βήμα, αναμιγνύεται με ένα διάτρητο με κατάλληλο ακροφύσιο και χρησιμοποιείται για τον προορισμό του.

Εάν η επικάλυψη αποδειχθεί ότι είναι η τελική επίστρωση ή θα προσκολληθούν φωτεινές σανίδες, δεν πρέπει να προστεθούν επιπλέον συστατικά στο μείγμα. Εάν το σκυρόδεμα πρόκειται να καλυφθεί με πλακάκια, τότε συνιστάται η εισαγωγή γύψου και ανυδρίτη στην αρχική σύνθεση. Αυτό μπορεί να γίνει ανεξάρτητα ή να αγοράσετε την κατάλληλη επιλογή στο κατάστημα.

Το δάπεδο από σκυρόδεμα τοποθετείται σε κούτσουρα ή απευθείας στο έδαφος. Αν ακολουθήσετε τις οδηγίες βήμα προς βήμα, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να δημιουργήσετε ένα σύστημα για την αφαίρεση του νερού. Πρόκειται για μια κατασκευή μιας μικρής τρύπας έσκαφης στο έδαφος και δύο σωλήνων. Ο λάκκος έχει διαστάσεις 40 x 40 x 30 εκατοστά και οι τοίχοι και ο πυθμένα του πρέπει να καλύπτονται με σκυρόδεμα. Στη μία πλευρά του λάκκου εισάγεται ένας σωλήνας με διατομή 20 cm, ο οποίος θα εισέλθει στην υδρορροή ή σε αυτόνομη σηπτική δεξαμενή. Ο δεύτερος σωλήνας συνδέει το λάκκο με το ίδιο το λουτρό.

Συνιστάται η παροχή βαλβίδας για την αποφυγή εισόδου δυσάρεστων οσμών στο δωμάτιο ατμού. Επιπλέον, συνιστάται να τοποθετούνται αγωγοί αμιάντου στο υπόγειο του λουτρού. Θα βοηθήσουν στην εξάλειψη των δυσάρεστων "οσφρητικών επιδράσεων".

Στο δεύτερο στάδιο, είναι απαραίτητο να προετοιμαστεί μια πλατφόρμα στην οποία θα τοποθετηθεί η επίστρωση. Για να δημιουργηθεί μια "τάφρος", αφαιρείται το ανώτερο στρώμα του εδάφους, στη συνέχεια χύνεται άμμος, μάχες από τούβλα, χαλίκια και ερείπια στην προκύπτουσα κατάθλιψη. Το στρώμα των τριών πρώτων εξαρτημάτων θα πρέπει να φτάσει σε πάχος 25 cm, και το χαλίκι - 10. Όλα είναι σωστά γεμάτα και γεμίζονται με ένα μείγμα άμμου και τσιμέντου, πάχους έως και 6 εκατοστών.

Είναι σημαντικό το στρώμα από σκυρόδεμα να έχει μια προκατάληψη προς την προετοιμασμένη οπή με σωλήνες.

Αφού στεγνώσει το διάλυμα, τοποθετούνται θερμομόνωση και στεγάνωση. Η μόνωση χρησιμοποιείται ως ορυκτοβάμβακας και από πολυστυρένιο ή φράγμα ατμών και μόνωση από πίλημα. Το υλικό στέγης ή το συνηθισμένο φιλμ πολυαιθυλενίου μπορεί να λειτουργήσει ως παράγοντας στεγανοποίησης. Το τελευταίο υλικό τοποθετείται κάτω από τη μόνωση και πάνω από αυτό. Στο επόμενο στάδιο, η μεταλλική σχάρα τοποθετείται για ενίσχυση υψηλής ποιότητας.

Τέλος, από τη μακρινή γωνία έως την έξοδο από το ατμόλουτρο, χύνεται η κύρια γραβάτα. Αμέσως, πρέπει να ισιώσετε τη σπάτουλα με το κονίαμα και, εάν είναι απαραίτητο, να διορθώσετε τα ελαττώματα, τα οποία απαιτούν τη βοήθεια άλλου προσώπου. Το πάτωμα θα στεγνώσει για 2-3 ημέρες, και στη συνέχεια μπορείτε ήδη να τοποθετήσετε σανίδες ή πλακάκια από πάνω. Το τελείωμα ταιριάζει επίσης σε κλίση 2 cm προς την κατεύθυνση της αποχέτευσης. Αν το σκυρόδεμα επιλέγεται για τον τελικό όροφο, τότε πρέπει να γίνει επεξεργασία: επίπεδο και γυαλιστερό . Οι οπές αποστράγγισης για άνεση και αισθητική πρέπει να καλύπτονται με ξύλινα πλέγματα.

Το πάτωμα από σκυρόδεμα είναι αρκετά κρύο, επομένως συνιστάται επίσης η προετοιμασία ειδικών ξύλινων πλεγμάτων στα οποία θα περπατούν οι άνθρωποι. Αυτές οι σχάρες στεγνώνουν μετά από κάθε επίσκεψη στο μπάνιο. Τα ίδια σχέδια εφαρμόζονται με την παρουσία κεραμικών πλακιδίων. Σας επιτρέπουν να περιορίσετε την ολίσθηση στο πάτωμα και την υπερβολική θέρμανση του κεραμιδιού.

Το δάπεδο στο ξύλινο λουτρό δημιουργείται με δύο διαφορετικούς τρόπους. Το πρώτο σας επιτρέπει να δημιουργήσετε μια ρέουσα επίστρωση και η δεύτερη - διαρροή. Στην πρώτη περίπτωση, κατάλληλη για αρχάριους, το δάπεδο των πλακών με διαστήματα περίπου 3 mm είναι τοποθετημένο για την απόσυρση των υγρών. Μέσα από αυτά, το νερό μετακινείται αμέσως στην τρύπα για αποστράγγιση. Η κύρια κάρτα ατού είναι το γεγονός ότι ένα τέτοιο δάπεδο μπορεί να αφαιρεθεί και να στεγνώσει, από το οποίο προκύπτει ότι δεν θα σαπίζει και θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Οικόπεδο γεφυρωμένο και χαλίκι. Μια επιφάνεια αργίλου σχηματίζεται συνήθως με ένα λάκκο. Εάν η επιλογή δίνεται στην τσιμεντοκονία, τότε είναι απαραίτητο να εξασφαλιστεί η στεγανοποίησή της. Τα ξύλινα κορμούς, τα οποία πρέπει να υποβάλλονται σε προκατεργασία, τοποθετούνται σε υποστηρίγματα διαμέσου ενός διακένου 50 cm έτσι ώστε ο αέρας να μπορεί να φυσήξει ελεύθερα τη δομή από όλες τις πλευρές. Στη συνέχεια, το δάπεδο τοποθετείται, αφήνοντας κενά 2-3 mm μεταξύ των τοίχων, του δαπέδου και των σανίδων. Η κλίση για τη ροή του νερού καθιζάνει κάτω από το ξύλινο δάπεδο, το οποίο χρησιμοποιεί χαλίκι. Το φθινόπωρο θα σταλεί στο φίλτρο καλά.

Ένας τέτοιος σχεδιασμός μπορεί να διαρκέσει έως και 6 χρόνια, αν είναι περιοδικά ξηρανθεί. Συνιστάται η συλλογή του από κυψέλη ή κωνοφόρα είδη, αλλά σε καμία περίπτωση από βελανιδιές, οι οποίες είναι πολύ ολισθηρές μετά από διαβροχή. Οι πίνακες πρέπει να έχουν πάχος 4-5 cm. Συνήθως διαρρέουν δάπεδα χρησιμοποιούνται σε καλοκαιρινά σπίτια, όπου οι ιδιοκτήτες έρχονται περιοδικά κατά τη θερινή περίοδο.

Ο δεύτερος τύπος ξύλινων δαπέδων είναι στεγανός με νεροχύτη, ο οποίος επιλέγεται από τους ιδιοκτήτες των στρογγυλών καλοριφέρ. Το δάπεδο τοποθετείται σε σκυρόδεμα με κλίση, η οποία σχηματίζεται έτσι ώστε το νερό να τρέχει ομαλά και να εισέρχεται σε ένα καζανάκι που είναι προσαρμοσμένο για αυτό. Αυτές οι επικαλύψεις μπορούν να διαρκέσουν έως και 12 χρόνια, λόγω της παρουσίας των στρώσεων βύθισης και θερμικής μόνωσης.

Πρώτα απ 'όλα, μια τρύπα γίνεται με σωλήνες σύμφωνα με τον αλγόριθμο που δίνεται για δάπεδα από σκυρόδεμα. Στη συνέχεια, η πλατφόρμα είναι έτοιμη, και κατά προτίμηση χύνεται το σκυρόδεμα. Η βάση δαπέδου καλύπτεται με τσιμεντοκονία για στεγανοποίηση και πλαστικό αφρού με ενισχυμένη πηλό για μόνωση.

Οι σάκοι τοποθετούνται σε συμπαγή τραπέζια, κομμένα από οπλισμένο σκυρόδεμα και διακοσμημένα με τούβλα ή σκυρόδεμα, μετά από κενό 50 εκατοστών. Στη συνέχεια, υπάρχει η εγκατάσταση της ενδιάμεσης βάσης. Το ύψος στο οποίο σχεδιάζονται τα κούτσουρα καθορίζεται ανάλογα με το ύψος της ενσωματωμένης ράβδου (με θεμέλια στήλης) ή με συγκεκριμένες "ταινίες" (με βάση ταινιών). Οι σάκοι τοποθετούνται παράλληλα με τη στενή πλευρά της ατμόλουτρα μακριά από τους τοίχους του λουτρού - συνιστάται να σκεφτείτε ένα κενό 3-4 cm. Επίσης πρέπει να γίνονται κοπίδες στα κορμούς για να επιτευχθεί μια κεκλιμένη επιφάνεια.

Η λεκάνη απορροής με διαστάσεις 40 x 40 cm και βάθος 30 cm τοποθετείται μεταξύ των στηριγμάτων και συμπιέζεται με διάλυμα από σκυρόδεμα ή πηλό. Σε ύψος 2 cm από τον πυθμένα, ένας σωλήνας είναι τοποθετημένος κάτω από μια κλίση έτσι ώστε το υγρό να μπορεί εύκολα να πέσει μέσα στο βόθρος.

Ο "κατώτερος" όροφος χαμηλής ποιότητας πλακών, που στερεώνονται κάτω από τις δοκούς, καλύπτεται με ένα άλλο στρώμα μόνωσης και υλικού στεγών, καθώς και ένα φράγμα ατμών, το οποίο θα προστατεύει όλα τα προηγούμενα επίπεδα από τα υγρά. Μετά από αυτό, με μια κλίση 10 μοιρών, τοποθετείται ένα τελειωτικό στρώμα πινάκων με γλωττίδες. Η αυλάκωση στερέωσης πρέπει να ταιριάζει μέσα στην κατασκευή. Η προκατάληψη προκύπτει από το γεγονός ότι η καταγραφή της υστέρησης αυξάνεται από την πλευρά που πηγαίνει στο σημείο συλλογής.

Είναι σημαντικό οι πλακέτες να γειτνιάζουν στενά, και στις καθυστερήσεις το κάλυμμα στερεώνεται με βίδες και καρφιά στους 45 βαθμούς. Οι πλάκες επιλέγονται με πάχος 3-5 εκ. Η θεμελίωση κάτω από τον θερμαντήρα σόμπα εγκαθίσταται μετά την εγκατάσταση της υστέρησης, αλλά πριν από την τοποθέτηση του δαπέδου.

Μετά την ολοκλήρωση όλων αυτών των εργασιών, το δωμάτιο στεγνώνει, οι σανίδες τελικά καρφώνονται και το ίδιο το πάτωμα συμπληρώνεται με σανίδες. Το πλίνθο πρέπει να τοποθετηθεί κατά τέτοιο τρόπο ώστε η υγρασία αποστράγγισης να μην μπορεί να φτάσει κάτω από τα πτερύγια. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα πρέπει να υπάρχουν κενά, και το δέρμα πρέπει να ξαπλώνει στο ίδιο το πέλμα.

Ζεστό πάτωμα

Το θερμομονωτικό δάπεδο στο λουτρό επιτρέπει όχι μόνο να επιτυγχάνεται ένα βέλτιστο μικροκλίμα στο δωμάτιο, αλλά και να το στεγνώνετε καλά. Έτσι, υπάρχει μια επέκταση της ανθεκτικότητας του φινιρίσματος και των κάτω ορόφων. Το ζεστό σύστημα δαπέδου είναι πραγματικά ακριβό, αλλά δημιουργεί πρόσθετη άνεση στους ιδιοκτήτες του.

Για να σχεδιάσετε ένα θερμαινόμενο σύστημα σε ένα λουτρό, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε δύο μεθόδους: σωλήνες νερού ή ηλεκτρικό καλώδιο. Η πρώτη επιλογή είναι πολύ περίπλοκη όσον αφορά την εγκατάσταση. Οι σωλήνες νερού είναι βαριές, ειδικά κάτω από την πίεση του νερού. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να κάνετε ενισχυμένο πάτωμα σφυρηλασίας. Πρόκειται για ένα κλειστό σύστημα αγωγών, μέσω του οποίου, χάρη στη λειτουργία της αντλίας, μετακινείται το ρευστό μεταφοράς θερμότητας. Αυτό είναι συνήθως νερό, αλλά επιτρέπονται επίσης αντιψυκτικά, αιθυλενογλυκόλη και άλλοι τύποι. Για το σκοπό της τοποθέτησης ενός τέτοιου συστήματος, θα χρειαστεί ένας λέβητας, μια αντλία, σωλήνες από πλαστικό ή χαλκό και εξαρτήματα.

Ο σχεδιασμός είναι σύνθετος, επομένως θα είναι προβληματικό να εντοπιστεί η αιτία της διαρροής, ειδικά εάν υπάρχει σκυρόδεμα. Και σε περίπτωση σοβαρής ζημιάς, πρέπει να αλλάξετε ολόκληρο το σύστημα. Τα μειονεκτήματα ενός υδάτινου δαπέδου στο ατμόλουτρο περιλαμβάνουν επίσης:

  • η πολυπλοκότητα της εγκατάστασης - πολλές στροφές, είναι δύσκολο να διατηρηθούν τα αναγκαία κενά μεταξύ των σωλήνων?
  • τη χρήση αντλίας νερού - άφθονη σπατάλη ενεργειακών πόρων,
  • δύσκολη ρύθμιση της θερμοκρασίας.

Υπάρχουν δύο τρόποι για το πάτωμα νερού: τσιμέντο και δάπεδο. Το πρώτο είναι παρόμοιο με την τοποθέτηση ηλεκτρονικών καλωδίων, αλλά είναι πιο παχύ. Η απόσταση των σωλήνων φτάνει τα 40 cm. Δεν πρέπει να τηρούνται οι στροφές και οι στροφές που επηρεάζουν την κυκλοφορία του ψυκτικού μέσου. Το δεύτερο εκτελείται σε ειδική βάση από δέντρο ή διογκωμένο πολυστυρόλιο. Επιπλέον, το θερμό δάπεδο τοποθετείται σε ξύλινη επιφάνεια.

Για τη συσκευή του δαπέδου με τη θέρμανση του νερού χρησιμοποιούνται πιο συχνά σωλήνες από μέταλλο, πολυαιθυλένιο ή χάλυβα. Η τοποθέτησή τους γίνεται με δύο μεθόδους: "φίδι" ή "σαλιγκάρι". Η πρώτη μέθοδος είναι διαθέσιμη μόνο σε επαγγελματίες, καθώς θεωρείται πολύ χρονοβόρος. Основной недостаток его в том, что поверхность пола испытывает на себе разные температурные режимы. У входа они обычно самые высокие, а чем дальше – тем холоднее. Дело в том, что подача воды происходит с одной стороны, а уходит – в другую. Второй метод укладки позволяет одинаково распределять тепло по всему полу.

Для конструирования электрической системы применяются фабричные «кабельные полы», пленочные инфракрасные модели или стержневые инфракрасные маты. Очень часто возникают опасения по поводу безопасности использования электрического пола с подогревом в парилке или моечной. Хозяева волнуются, что из-за поломки возникнет угроза поражения током. Однако такой вариант невозможен, ведь возможность появления жидкости в системе стремится к нулю. Конструкция прогревается под действием высоких температур и сухого воздуха, и даже при поломке влага внутрь элементарно не успеет попасть.

Электрические кабели довольно просты и во всех смыслах легки в укладке. Они продаются готовыми «подлодками», которые остается разместить на поверхности пола и залить бетоном. Кабель необходимо уложить на сетчатое основание . Особых проблем с починкой и установкой эта система не имеет. Кроме того, она оснащена датчиками температуры.

Инфракрасный электрический теплый пол называют наиболее доступным и легким путем обеспечения вспомогательного обогрева. Термопленка, реализуемая в рулонах, раскатывается на покрытии, а полосы с нагревательными элементами приклеиваются к основе примитивной клейкой лентой. Нет необходимости ни в цементной стяжке, ни в дополнительных гидроизоляции и теплоизоляции.

Поверх пленки сразу же наливается плиточный клей, и монтируется плитка, обычно из керамогранита или клинкера. Напольное покрытие можно размещать непосредственно на теплую прослойку, но мастера предпочитают все же оставлять между пленкой и напольной облицовкой изоляционно-выравнивающую прослойку.

Инфракрасные полы полностью герметичны и электробезопасны, и их можно использовать даже на полах с деревянными компонентами. Максимальная температура нагревания составляет 45 градусов и является весьма комфортной для посетителей.

Элементы стержневого инфракрасного теплого пола также называются матами. Нагревательными элементами в них служат стержни, которые присоединены к проводам электропитания. Стержневые «стыковки» выполнены параллельно, поэтому выход из строя одного стержня не приведет за собой нарушение работы всей системы, что очень продуманно. Монтируется стержневой пол в плиточный клей или цементную стяжку.

Обычные теплые полы помещаются на теплоизоляцию, после выравниваются стяжкой, поверх которой размещается финальное покрытие. Профессионалы также рекомендуют не экономить на гидроизоляции, способной помешать появлению конденсата во время рабочего процесса. В качестве гидроизоляции применяется простая полиэтиленовая пленка, в качестве утеплителя – минеральная вата, керамзит, пенополистирол и пенофол.

Не стоит забывать, что при выборе теплого пола крайне важно грамотно подойти к покупке финального напольного покрытия. Если это будет кафельная плитка, которая быстро нагревается, сверху придется класть деревянные решетки.

Σχεδιασμός

Существует огромное количество вариантов отделки банных помещений: парилки, моечной, комнаты отдыха. Однако дизайн полового покрытия не отличается особой оригинальностью – как правило, он лаконичен и функционален, а за эстетическую составляющую отвечают другие элементы декора. Обычно выбор зависит от личных предпочтений и финансовых возможностей. Главными критериями все же являются использование природных материалов, минимализм и удобство.

Для пола подходят следующие материалы:

  • ξύλο - φαίνεται φυσικά, δημιουργεί τη σωστή ατμόσφαιρα, οικονομικά προσιτή και φιλική προς το περιβάλλον.
  • σκυρόδεμα - ανθεκτικό, αλλά αισθητικά ελκυστικό και ακόμα οξύ πρόβλημα του κρυολογήματος.
  • πλακάκια - πολλές έγχρωμες λύσεις, είναι δυνατό να επιλέξετε μοντέλα αντιολισθητικά.
  • πορσελάνη - φαίνεται αισθητικά ευχάριστο, αλλά ολισθηρό, οπότε αν χρησιμοποιηθεί, είναι καλύτερο για ένα δωμάτιο ανάπαυσης, ματ ή γυαλιστερό.

Παραδοσιακή κοπή δωμάτιο ατμού περιλαμβάνει τη χρήση της επένδυσης σκληρού ξύλου ως κάλυψη τοίχου. Τέτοιες τοίχοι ζεσταίνονται γρήγορα, αλλά η θερμοκρασία τους θεωρείται άνετη για περιστασιακές πινελιές. Σε καμία περίπτωση δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε έναν τοίχο από πεύκο για να σχεδιάσετε το ατμόλουτρο, αφού αυτή η βάση, όταν θερμαίνεται, παράγει τοξικές ουσίες. Για το ανώτατο όριο, ταιριάζει επένδυση από την κατηγορία Α ή Β. Εάν υπάρχει η επιθυμία να διακοσμήσετε ένα παραδοσιακό ρωσικό λουτρό, μια πλάκα ασβέστη με ένα γάντζο θα είναι η καλύτερη επιλογή φινιρίσματος.

Το πάτωμα στο ατμόλουτρο μπορεί να κατασκευαστεί από ξύλο ή σκυρόδεμα και ένα τεμάχιο πλακιδίων τοποθετημένο κοντά στη σόμπα. Εάν αποφασιστεί η κάλυψη ολόκληρης της επιφάνειας με πλακάκια, θα πρέπει να φροντίσετε τα ξύλινα πλέγματα που δεν θα ζεσταθούν.

Τις περισσότερες φορές προτιμάται το ξύλινο δάπεδο. Το εσωτερικό θα πρέπει να είναι ζωντανό, φυσικό και χωρίς την παρουσία συνθετικών υλικών.

Αν προτιμάτε το ατμόλουτρο - τη σάουνα, τότε μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια ποικιλία σχεδιαστικών λύσεων. Για παράδειγμα, συνδυάστε την επένδυση με πέτρα, και το τούβλο με πλάκες από γρανίτη και ένα μπλοκ σπίτι. Ωστόσο, συνιστώνται και πάλι ξύλινα δάπεδα για το πάτωμα.

Για το δωμάτιο πλύσης, κατά κανόνα, επιλέγονται συνδυασμοί ξύλου και κεραμικών πλακιδίων. Για παράδειγμα, μπορεί να είναι ξύλο κωνοφόρων με μεγάλη απωθητικότητα στο νερό και ελκυστική εμφάνιση.

Το πλακίδιο πρέπει να είναι αντιολισθητικό και να διατηρεί μια άνετη θερμοκρασία. Διαφορετικά, απαιτείται ειδική στρώση.

Οι αισθητικοί συνδυασμοί κεραμοποιίας από πορσελάνη, φυσικής πέτρας, ταπετσαρίας και γύψου χρησιμοποιούνται στον προθάλαμο ή στον χώρο ανάπαυσης. Ο σχεδιασμός γίνεται με αρμονικό συνδυασμό επίπλων, αξεσουάρ και υλικά τελικής επεξεργασίας. Δεν υπάρχουν ειδικές απαιτήσεις, το μόνο πράγμα είναι ότι το υπόλοιπο δωμάτιο συντονίζει με τον σωστό τρόπο και σας επιτρέπει να έχετε έναν άνετο χρόνο.

Συμβουλές

Για τη διαδικασία της τοποθέτησης του δαπέδου στο μπάνιο ήταν "χωρίς εμπόδιο, " οι εμπειρογνώμονες συνιστούν να ακολουθήσουν μια σειρά κανονισμών.

  • Για τη μόνωση, πρέπει να επιλέγετε υλικά που ανταποκρίνονται λιγότερο στις αυξημένες θερμοκρασίες και την υγρασία. Δηλαδή, είναι καλύτερο να οργανώσουμε ταυτόχρονα όχι μόνο τη θερμότητα, αλλά και το φράγμα υδρογόνου και ατμού.
  • Οι ράβδοι πρέπει να τοποθετηθούν σωστά έτσι ώστε το υγρό να μπορεί να κατεβεί στη γραμμή διασταύρωσης.
  • Εάν υπάρχει πιθανότητα να γεμίσετε το χώρο κάτω από το πάτωμα με υγρασία, είναι απαραίτητο να δημιουργήσετε ένα κενό από την εσωτερική απορροή πάνω από το έδαφος στη ξύλινη βάση. Το μέγεθός του φτάνει τα 15 εκατοστά.
  • Η επένδυση από το δάπεδο από υαλοβάμβακα θα κάνει την κίνηση στο πάτωμα ακάθαρτη. Είναι κατασκευασμένα με τη μορφή μιας παχιάς κορδέλας, η οποία είναι εξαιρετικά βολική.
  • Τα ξύλινα υλικά θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με αντισηπτικό. Είναι επιθυμητή η χρήση μιας ένωσης που μπορεί να καταστρέψει όλους τους μικροοργανισμούς και να αποτρέψει τη βλάβη των σανίδων και των σανίδων. Επιπλέον, όλα τα ξύλινα εξαρτήματα προ-ξηραίνονται ή αγοράζονται με αυτή τη μορφή. Αν αυτό δεν γίνει, το υλικό θα περιστραφεί κατά τη λειτουργία, θα εμφανιστούν ρωγμές και η διάρκεια ζωής του δαπέδου θα μειωθεί σημαντικά.
  • Σε περίπτωση ανάγκης αερισμού, είναι σημαντικό να οργανωθεί το σωστό συμπέρασμα. Συνήθως μια ξεχωριστή διαδρομή σωλήνων ακολουθεί τον τοίχο στη σοφίτα. Εάν το θεμέλιο είναι μονολιθικό, συνιστάται να δημιουργήσετε οπές που θα συνδέουν τα κενά εξαερισμού με τον αέρα έξω.
  • Εάν η περιοχή του ατμόλουτρου είναι μεγάλη, τότε μία αποχέτευση δεν θα αντιμετωπίσει όλο το νερό. Θα χρειαστεί να σκεφτείτε μερικά, έτσι ώστε το υλικό να μην σαπίζει πολύ γρήγορα.
  • Οι διαρροές των δαπέδων όχι μόνο εξαλείφουν την υγρασία, αλλά και προκαλούν απώλεια θερμότητας. Σε αυτή την περίπτωση, είναι απαραίτητο να θερμάνετε το θεμέλιο και τη βάση του κούτσουρου και να τοποθετήσετε τη σόμπα μπάνιου κάτω από το επίπεδο του δαπέδου.
  • Το πάτωμα στο ατμόλουτρο αυξάνεται σε σχέση με το επίπεδο του εδάφους. Και σε ένα ξεχωριστό δωμάτιο πλυντηρίων, αντίθετα, θα πρέπει να είναι χαμηλότερο από ό, τι σε άλλους χώρους.
  • Είναι απαραίτητο να αφήσετε ένα κενό εξαερισμού κάτω από το πάτωμα. Μπορεί να ρυθμιστεί σε ύψος 10-15 cm.
  • Είναι απαραίτητο να τοποθετήσετε το πάτωμα φινιρίσματος έτσι ώστε να υπάρχει μια γωνία κλίσης στην κατεύθυνση που πηγαίνει στο μήκος των σανίδων, και όχι σε πλάτος. Αυτό θα βοηθήσει στην παράταση της ζωής του προϊόντος, καθώς η κατεύθυνση του νερού είναι επίσης ένας από τους λόγους της διαδικασίας σήψης.
  • Έτσι, όταν βιδώσετε τη βίδα δεν σκάσει το διοικητικό συμβούλιο, πρέπει να εργαστείτε υπό γωνία 45 μοίρες.
  • Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται στις εγκαταστάσεις του μπάνιου, ακόμη και στο δωμάτιο ανάπαυσης, το λινέλαιο, το έλασμα και άλλες συνθετικές επιστρώσεις. Τέτοια υλικά σε κάθε περίπτωση θα αρχίσουν να θερμαίνουν και να απελευθερώνουν ουσίες που μπορούν να δηλητηριάσουν το σώμα. Στο dressing room, μια τέτοια επίστρωση πρέπει να τοποθετηθεί επάνω σε ένα ειδικό δάπεδο που παρέχει τη δυνατότητα ξήρανσης των δαπέδων.
  • Οι επιλεγμένες σανίδες πρέπει να είναι κομμένες ή groovy. Το πάχος τους κυμαίνεται από 25 έως 30 mm.

Όμορφα παραδείγματα

Υψηλής ποιότητας σκυρόδεμα στο δάπεδο θα συνδυάζεται τέλεια με ξύλινους τοίχους και οροφή. Τα υλικά για τα τελευταία μπορούν να είναι σανίδες και επένδυση τοίχων, σχηματίζοντας τον αρχικό συνδυασμό. Ένα μεγάλο παράθυρο, μια λακωνική σόμπα και απλά ξύλινα ράφια συμπληρώνουν τέλεια το εσωτερικό.

Η περιοχή με πλακάκια κάτω από τη σόμπα μπορεί να γίνει μια φωτεινή προφορά για ένα ατμόλουτρο και, σε συνδυασμό με το δωμάτιο πλύσης, συνδυάζουν τους δύο εσωτερικούς χώρους σε ένα ενιαίο σύνολο. Μπορείτε να προσθέσετε βιαιότητα στο δωμάτιο αν το αντικαταστήσετε με φυσική ή τεχνητή φυσική πέτρα. Αυτός, με τη σειρά του, θα χρειαστεί ένθετα στους τοίχους του ίδιου του ατμού.

Η αντίθεση του ελαφρού ξύλου στο πάτωμα και του σκοτεινού στους τοίχους θα δημιουργήσει ένα πολύ ασυνήθιστο, αξέχαστο δωμάτιο. Πάγκοι, καταστρώματα και σόμπες πρέπει να συνεχίσουν αυτήν την περίεργη αντίθεση.

Σχετικά με το πώς να κάνετε σωστά το πάτωμα στο μπάνιο, δείτε το παρακάτω βίντεο.

Βοηθήστε την ανάπτυξη του ιστότοπου, μοιράζοντας το άρθρο με φίλους!

Κατηγορία:

Σχεδιασμός και διάταξη