Βοηθήστε την ανάπτυξη του ιστότοπου, μοιράζοντας το άρθρο με φίλους!
Είναι αδύνατο να φανταστεί κανείς ένα μπάνιο χωρίς νερό. Και αν το ζήτημα της εμφάνισης κρύου νερού επιλυθεί με την αθροιστική συγκέντρωση της παροχής νερού, τότε η λήψη ενός καυτού υγρού είναι κάπως πιο περίπλοκη. Για την επίλυση του προβλήματος του ζεστού νερού επιτρέπεται η χρήση δεξαμενών αποθήκευσης.
Σκοπός
Η δεξαμενή νερού είναι μια δεξαμενή σχεδιασμένη για την οργάνωση της παροχής ζεστού νερού. Ανεξάρτητα από τον τύπο και τον όγκο, έχει ένα άνοιγμα για την είσοδο κρύου νερού, καθώς και βαλβίδες για ζεστό.
Παρά την ποικιλία των ηλεκτρικών συσκευών και των συσκευών θέρμανσης αερίου, η δεξαμενή νερού δεν παραιτείται από τις θέσεις της. Η χρήση του εξοικονομεί ενέργεια και κατανάλωση φυσικού αερίου. Επιπλέον, η δεξαμενή παραμένει η μόνη συσκευή για τη θέρμανση του νερού, εάν έχουν διακοπεί η ηλεκτρική ενέργεια ή το αέριο σε κυλίνδρους έχει εξαντληθεί.
Το ζεστό νερό στο λουτρό χρησιμοποιείται κυρίως για απολέπιση μετά το χαμάμ. Επιπλέον, είναι απαραίτητο για οικιακές ανάγκες, πλύσιμο. Τέλος, το ζεστό νερό στο ατμόλουτρο χρησιμεύει ως ένας επιπλέον τρόπος για τη θέρμανση του δωματίου, για να πάρει ζεστό ατμό, τόσο ευεργετικό για την υγεία.
Τύποι
Υπάρχουν οι εξής κύριοι τύποι δεξαμενών μπάνιου.
Χτισμένο
Η δεξαμενή νερού σε αυτή την περίπτωση εγκαθίσταται στον πυθμένα του φούρνου και στην κορυφή συνδυάζεται με τον κλίβανο. Ένα χαρακτηριστικό της δεξαμενής είναι ότι ο πυθμένας της ευρίσκεται σε άμεση επαφή με τη φωτιά, επιτυγχάνοντας έτσι υψηλό ρυθμό θέρμανσης του νερού και μακροπρόθεσμη διατήρηση της θερμοκρασίας. Η εισαγωγή θερμού υγρού γίνεται από την κορυφή της δεξαμενής ή μέσω της ενσωματωμένης βαλβίδας.
Η άμεση επαφή της δεξαμενής με τη φωτιά επιβάλλει ειδικές απαιτήσεις στο σχεδιασμό της. Θα πρέπει να είναι ανθεκτικό στη θερμότητα, να μην υπόκειται σε παραμόρφωση, με πυκνούς τοίχους. Το μέγεθός του καθορίζεται από τις διαστάσεις του θερμαντήρα. Το μειονέκτημα είναι ότι η απόδοση του τελευταίου μειώνεται, καθώς το μεγαλύτερο μέρος της θερμότητας πηγαίνει στο θερμαινόμενο δοχείο.
Φορητό
Το απομακρυσμένο μοντέλο είναι τοποθετημένο έξω από το ατμόλουτρο - στην τουαλέτα, μια αίθουσα αναμονής. Τέτοιες δεξαμενές συνήθως εγκαθίστανται σε φούρνο με εναλλάκτη θερμότητας και συνδέονται με αυτό μέσω σωλήνων ορείχαλκου ή χαλκού.
Η αρχή λειτουργίας του σχεδιασμού βασίζεται στο γεγονός ότι το κρύο νερό πέφτει κάτω και εισέρχεται στον εναλλάκτη θερμότητας, ενώ το ζεστό νερό, αντίθετα, ανεβαίνει και εισέρχεται στη δεξαμενή.
Το πλεονέκτημα του σχεδιασμού είναι η αξιοπιστία και η μακροπρόθεσμη διατήρηση της υψηλής θερμοκρασίας του νερού. Το μειονέκτημα είναι η θέρμανση των τοιχωμάτων της δεξαμενής, η οποία μπορεί να προκαλέσει καύση.
Στον σωλήνα
Εάν απαιτείται ζεστό νερό καθ 'όλη τη διάρκεια της ημέρας, τότε μια δεξαμενή δεξαμενής θα είναι η βέλτιστη. Η θέρμανση του νερού, και είναι αρκετά λειτουργική, πραγματοποιείται σε βάρος της θερμικής ενέργειας. Η θερμοκρασία του καπνού στην καμινάδα είναι περίπου 500 βαθμούς C, οπότε η θέρμανση συμβαίνει γρήγορα.
Ο σχεδιασμός της καμινάδας χαρακτηρίζεται από συνολικές διαστάσεις και υψηλή θερμική ισχύ. Η χρήση του βοηθά στην αποφυγή του κινδύνου διαρροής μονοξειδίου του άνθρακα που εκπέμπεται κατά τη λειτουργία του κλιβάνου, διότι γύρω από τον σωλήνα, η δεξαμενή νερού γίνεται η προστασία του.
Το πιο συνηθισμένο είναι το μοντέλο του τύπου samovar, το οποίο είναι εφοδιασμένο με ένα μόνο ή διπλό τσοκ. Μπορεί να έχει διαφορετική χωρητικότητα και εμφάνιση.
Οι δεξαμενές στον αγωγό, με τη σειρά του, μπορούν να έχουν τους ακόλουθους τύπους.
Δεξαμενή ενσωματωμένη στο σωλήνα
Σε αυτό το σχέδιο, ο σωλήνας καπνοδόχου βρίσκεται στο εσωτερικό της δεξαμενής και είναι στερεωμένος, τοποθετημένος στην οργάνωση της καμινάδας. Η δεξαμενή έχει σχήμα ορθογωνίου ή κυλίνδρου. Ταυτόχρονα, είναι σημαντικό η κατώτερη είσοδος του σωλήνα να έχει σφράγιση υψηλής ποιότητας. Διαφορετικά, μην αποφύγετε τη διαρροή δεξαμενής. Το νερό σε αυτόν τον σχεδιασμό με τη βαρύτητα ρέει κατευθείαν στο πλυντήριο ή στο ενδιάμεσο μπολ.
Αναστολή
Είναι ένας τύπος αφαιρούμενης κατασκευής σε μια καμινάδα, έτσι ώστε να μπορεί να τοποθετηθεί σε ήδη τοποθετημένη καμινάδα. Η δεξαμενή είναι τοποθετημένη κοντά στον σωλήνα, στερεώνοντάς την με ασφάλεια. Η παρουσία στο οπίσθιο τοίχωμα της δεξαμενής δεξαμενής, επαναλαμβάνοντας το σχήμα και τη διάμετρο της καπνοδόχου, θα παρέχει καλύτερη στερέωση και στενή σύνδεση της δεξαμενής με το σωλήνα.
Το μειονέκτημα είναι ο κίνδυνος εγκαυμάτων όταν χρησιμοποιείτε αυτό το σύστημα. Επιπλέον, αν η δεξαμενή είναι μικρή, το νερό μέσα σε αυτήν αρχίζει να βράζει, κάτι που είναι απαράδεκτο σε κάθε είδος δεξαμενής. Για να αποφευχθεί ο βρασμός επιτρέπει την περιοδική αποστράγγιση της ζεστής και επακόλουθης συμπλήρωσης σε ένα δοχείο με κρύο νερό. Είναι πιο βολικό να το κάνετε αυτό με την παρουσία μιας βρύσης για την αποστράγγιση του ζεστού νερού.
Η δεξαμενή του σωλήνα μπορεί να τοποθετηθεί σε διαφορετικά ύψη. Η απλούστερη μέθοδος είναι η εγκατάσταση του δοχείου απευθείας στον κλίβανο. Το πλεονέκτημα είναι η απλούστερη εγκατάσταση, δεν χρειάζεται να αγοράσετε ειδικά στηρίγματα, σχεδόν απεριόριστη επιλογή του όγκου της δεξαμενής. Ωστόσο, λόγω της χαμηλής θέσης της συσκευής, δεν μπορεί να συνδυαστεί με ντους.
Για μικρούς χώρους ατμού, μπορείτε να επιλέξετε μια επιλογή γωνιακής γωνίας, η χρήση της οποίας δεν γεμίζει το δωμάτιο. Κατά κανόνα, οι δεξαμενές αυτές έχουν οριζόντια διάταξη. Μια οριζόντια δεξαμενή είναι συνήθως ωοειδούς σχήματος, που μοιάζει με βαρέλι.
Η εγκατάσταση σε μια στήλη καμινάδας απαιτεί ειδικές βάσεις στήριξης. Ο όγκος της δεξαμενής είναι περιορισμένος, αλλά αυτός ο σχεδιασμός καθιστά δυνατή την παροχή ζεστού νερού στο ντους.
Για τις μεγάλες επιχειρήσεις (δηλαδή εάν χρειάζεστε μεγάλη ποσότητα ζεστού νερού), πρέπει να σκεφτείτε την εγκατάσταση μιας δεξαμενής στη σοφίτα. Τα ανώτατα όρια θα είναι μια αξιόπιστη βάση για την ικανότητα, επομένως η επιλογή του όγκου είναι πολύ μεγάλη.
Το κύριο πράγμα είναι να φροντίσει για την αξιόπιστη θερμομόνωση της σοφίτας, διαφορετικά η απώλεια θερμότητας θα είναι τεράστια.
Συνημμένο
Διανείμετε επίσης την πρόσθετη δεξαμενή, η οποία δεν απαιτεί την καλωδίωση των σωληνώσεων. Εξωτερικά, είναι ένα "κάνιστρο" με μια βρύση, η οποία συνδέεται απλά με τον τοίχο του φούρνου. Μια τέτοια συσκευή δεν χρησιμοποιήθηκε ευρέως λόγω της χαμηλής της απόδοσης. Το νερό στο "δοχείο" θερμαίνεται αργά και ανομοιόμορφα: είναι ισχυρότερο στα σημεία επαφής με τον κλίβανο.
Εάν η σόμπα είναι στη γωνία του ατμού, τότε μία από τις πλευρές της είναι το τμήμα του κλιβάνου, το δεύτερο παραμένει ελεύθερο για την πρόσθετη δεξαμενή. Αποδεικνύεται ότι ο τόπος όπου το νερό αφήνει τη βρύση είναι άβολο. Είναι αλήθεια ότι για να διορθωθεί η κατάσταση επιτρέπει τη χρήση της αντλίας.
Τέτοιες συσκευές είναι εφοδιασμένες με αφαιρούμενο καπάκι ή λαιμό με διάμετρο τουλάχιστον 10 cm. Η δεύτερη επιλογή είναι πιο κοινή. Παρά το γεγονός ότι ο λαιμός δυσκολεύει τον καθαρισμό του δοχείου, ο σχεδιασμός αυτός είναι πιο αξιόπιστος.
Οι δεξαμενές παραδίδονται σε τελική μορφή, μπορούν να έχουν διάφορες μορφές και διαστάσεις. Η καλύτερη επιλογή είναι μια δεξαμενή από ανοξείδωτο χάλυβα. Διαθέσιμη έκδοση - γαλβανισμένα αντίστοιχα χάλυβα, τα οποία, ωστόσο, έχουν μικρότερη διάρκεια ζωής.
Για μια μεγάλη περιοχή λουτρών, εξοπλισμένη με ισχυρούς φούρνους, συνιστούμε μια δεξαμενή επέκτασης. Χαρακτηριστικό του είναι η δυνατότητα αντιστάθμισης της υπερβολικής πίεσης στο σύστημα θέρμανσης, η οποία είναι πάντα αναπόφευκτη με την αύξηση της θερμοκρασίας του νερού. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια συνηθισμένη δεξαμενή μεγάλου όγκου με τη συντήρηση της βέλτιστης πίεσης νερού.
Ανάλογα με τη μέθοδο θέρμανσης της δεξαμενής, διακρίνονται οι ακόλουθοι τύποι:
- θέρμανση από τη σόμπα?
- χρήση θέρμανσης TENOV.
Η επιλογή μιας συγκεκριμένης επιλογής εξαρτάται από τον όγκο της δεξαμενής και τα χαρακτηριστικά των διαδικασιών του λουτρού.
Εάν το μπάνιο είναι σχεδιασμένο για 1-3 άτομα και, κατά συνέπεια, η δεξαμενή είναι μικρού όγκου, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε δοχεία με θερμαντικά στοιχεία θέρμανσης. Αυτό θα αποφύγει την κατάσταση όταν το λουτρό είναι ήδη πολύ ζεστό και άνετο, αλλά το νερό δεν έχει ακόμη θερμανθεί και συνεπώς πρέπει να περάσετε το καύσιμο και να περιμένετε να ζεσταθεί το νερό.
Για τις μεγάλες επιχειρήσεις, καθώς και οι λάτρεις των μακριών διαδικασιών λουτρών συνήθως συνιστούν τα δοχεία που θερμαίνονται από τη σόμπα. Ενώ κάνετε μπάνιο, καταφέρνει να θερμάνει μια μεγάλη ποσότητα νερού - μόνο για 4-7 άτομα ή περισσότερο (ανάλογα με τον τύπο της συσκευής).
Υλικά
Αυτά τα χαρακτηριστικά της δεξαμενής ως αξιοπιστία και ανθεκτικότητα, το ποσοστό θέρμανσης και ψύξης του νερού, σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στο υλικό της κατασκευής της δεξαμενής.
Μεταξύ των πιο δημοφιλών δεξαμενών εκπομπής από τα παρακάτω υλικά.
Ανοξείδωτο ατσάλι
Το υλικό χαρακτηρίζεται από αντοχή, αντοχή στη μηχανική καταπόνηση και παραμόρφωση, τη δράση υψηλών θερμοκρασιών. Η φιλικότητα προς το περιβάλλον και η αντοχή στη διάβρωση είναι επίσης πλεονεκτήματα των δεξαμενών από ανοξείδωτο χάλυβα.
Το νερό μέσα τους θερμαίνεται γρήγορα, αλλά λόγω της υψηλής θερμικής αγωγιμότητας και ψύχεται γρηγορότερα. Τέτοια σχέδια γίνονται με τη μορφή κυλίνδρου ή ορθογωνίου.
Η βάση αυτής της δεξαμενής είναι ο χάλυβας. Αν είναι χρώμιο ή ανοξείδωτο υλικό, τότε χαρακτηρίζεται από χαμηλή απορρόφηση φωτός. Μια τέτοια δεξαμενή θα αντανακλά το φως, αυξάνοντας έτσι τον βαθμό φωτισμού του ατμού.
Χυτοσίδηρος
Τα προϊόντα από χυτοσίδηρο είναι αξιοσημείωτα λόγω της αυξημένης αντοχής τους και της εντυπωσιακής ζωής τους (τουλάχιστον 40-50 χρόνια). Το υλικό χαρακτηρίζεται από χαμηλή θερμική αγωγιμότητα, επομένως το θερμό νερό παραμένει ζεστό για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Οι δεξαμενές χυτοσιδήρου θερμαίνονται λίγο πιο αργά από τα αναλόγια από ανοξείδωτο χάλυβα. Ωστόσο, είναι σε θέση να διατηρούν υψηλές θερμοκρασίες όλη την ημέρα. Το πλεονέκτημα είναι επίσης η απουσία παραμόρφωσης και σκουριάς.
Από τα μείγματα - το μεγάλο βάρος ενός σχεδίου και οι δυσκολίες εγκατάστασης που συνδέονται με αυτό.
Άλλοι τύποι μετάλλου
Οι δεξαμενές χάλυβα χαρακτηρίζονται από πολύ χαμηλότερη απόδοση σε σύγκριση με τις επιλογές που περιγράφονται παραπάνω. Είναι επιρρεπείς σε παραμόρφωση, η εμφάνιση διάβρωσης, δεν διαφέρουν στην αντοχή. Ακόμα και με σωστή συντήρηση της δεξαμενής, είναι δύσκολο να αποφευχθεί η εμφάνιση διάβρωσης, η οποία επηρεάζει την καθαρότητα του νερού και την ανθεκτικότητα της δεξαμενής. Για να μειωθεί η πιθανότητα εμφάνισής του, επιτρέπεται η αποστράγγιση της δεξαμενής μετά τη χρήση και η σκούπισή της να στεγνώσει.
Οι δεξαμενές από γαλβανισμένο χάλυβα έχουν καλύτερη αντοχή στη διάβρωση σε σύγκριση με το μέταλλο, αλλά αποτυγχάνουν γρήγορα.
Οι δεξαμενές σμάλτου μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για λουτρά, αλλά δεν ελπίζουν για την αντοχή τους. Ένα μάλλον συνηθισμένο πρόβλημα είναι η σπάσιμο του σμάλτου, λόγω της οποίας τα μη προστατευμένα μέρη της δεξαμενής υφίστανται διάβρωση. Αυτά τα σχέδια έχουν πολύ χαμηλότερο κόστος. Ωστόσο, δεν μπορούν να βαφτούν με ανθεκτικά στη θερμότητα χρώματα, καθώς κατά την διάρκεια της διαδικασίας θέρμανσης αρχίζει η απελευθέρωση των τοξινών. Με την παρουσία μάρκες και ρωγμές από τη χρήση εμαγιέ μεταλλικών δεξαμενών είναι καλύτερα να αρνηθεί.
Μια ανέξοδη εκδοχή μιας σπιτικής δεξαμενής θα ήταν ένα δοχείο συγκολλημένο από πολλά φύλλα αλουμινίου. Με την παρουσία γαλβανισμένων φύλλων θα είναι σε θέση να πάρει ένα προϊόν που προστατεύεται από τη διάβρωση.
Πλαστικά και ξύλινα
Στην πώληση σήμερα μπορείτε να βρείτε δεξαμενές από πλαστικό, που μιμούνται ξύλινα βαρέλια. Φυσικά, δεν έχουν σχεδιαστεί για τη θέρμανση του νερού. Τέτοιες μπολ χρησιμοποιούνται για κρύο νερό ή για ανάμιξη ζεστού και κρύου νερού. Σε αυτή την περίπτωση, μην ξεχνάτε ότι το θερμό νερό χύνεται σε κρύο νερό και όχι το αντίστροφο.
Μια καλή επιλογή για την αποθήκευση κρύου νερού είναι ένα δρύινο βαρέλι, το οποίο είναι φιλικό προς το περιβάλλον, ανθεκτικό και ελκυστικό στην εμφάνιση.
Μεγέθη και σχήματα: βέλτιστη ένταση
Μπορείτε να επιλέξετε τη βέλτιστη ένταση της δεξαμενής ανάλογα με τον αριθμό των χρηστών. Κατά μέσο όρο, ένα άτομο απαιτεί 18-26 λίτρα νερού. Περίπου 10-12 λίτρα απαιτούνται για τις διαδικασίες λουτρού, άλλα 5-7 λίτρα - για ντους ή πλύση μετά από μπάνιο. Επιπλέον, είναι πάντα απαραίτητο να δημιουργηθεί αποθεματικό σε περίπτωση απρόβλεπτων καταστάσεων.
Γνωρίζοντας αυτό, είναι εύκολο να υπολογίσετε ότι για μια οικογένεια 2 ατόμων είναι αρκετή δεξαμενή 50-60 λίτρων. Και για μια εταιρεία 4-5 ατόμων - όχι λιγότερο από μια δεξαμενή 100 λίτρων.
Στην πώληση μπορείτε να βρείτε πολλά μοντέλα σχεδίων διαφόρων μεγεθών, κατά κανόνα κυμαίνονται από 20 έως 200 λίτρα. Το εύρος όγκων των ηλεκτρικών αναλογιών είναι ελαφρώς μικρότερο - από 30 έως 100 λίτρα.
Όταν επιλέγετε όγκο δεξαμενής, θυμηθείτε ότι το πάχος τοίχου εξαρτάται από αυτό. Όσο μεγαλύτερος είναι ο όγκος του ρευστού που συγκρατεί το δοχείο, τόσο μεγαλύτερες θα είναι οι τοίχοι. Για δεξαμενές των 50 λίτρων, το βέλτιστο πάχος είναι περίπου 1 χλστ., Για δεξαμενές με όγκο περίπου 50 λίτρων, το πάχος τοιχώματος είναι 1, 5 χλστ. Με την αύξηση του πάχους τοιχώματος αυξάνεται, αντίστοιχα, και το βάρος του προϊόντος.
Οι διαστάσεις της δεξαμενής στον σωλήνα δεν εξαρτώνται μόνο από τις ανάγκες των χρηστών σε έναν ορισμένο όγκο νερού, αλλά και από τη διάμετρο του ίδιου του σωλήνα. Για να προσδιορίσετε τον απαιτούμενο όγκο της δεξαμενής σε αυτή την περίπτωση, μπορείτε να τετραγωνάσετε την ακτίνα της βάσης του σωλήνα και στη συνέχεια να πολλαπλασιάσετε με τη σταθερή μαθηματική σταθερά τον αριθμό "pi", ίσο με το 3, 14. Μετά από αυτό, ο αριθμός που προκύπτει πολλαπλασιάζεται με το εκτιμώμενο ύψος του κυλίνδρου (ή, αν μιλάμε για την εγκατάσταση της δεξαμενής από τον κλίβανο στην οροφή, αυτή η απόσταση).
Το σχήμα της δεξαμενής μπορεί να είναι στρογγυλό, κυλινδρικό ή ορθογώνιο. Όταν επιλέγετε μια φόρμα, είναι σημαντικό να εστιάσετε όχι μόνο στις δικές σας αισθητικές προτιμήσεις, αλλά και στον τόπο εγκατάστασης της δεξαμενής.
Αν η δεξαμενή είναι τοποθετημένη σε φούρνο, θα πρέπει να προτιμάτε τις στρογγυλές συσκευές. Τα τοιχώματα μιας τέτοιας δεξαμενής μπορούν να αντέξουν καλά την πίεση, έτσι θα είναι πιο ανθεκτικά.
Εγκατάσταση και σύνδεση
Τα διαγράμματα εγκατάστασης και σύνδεσης της δεξαμενής εξαρτώνται από τη θέση της, τα χαρακτηριστικά του λουτρού.
Αν είστε στο στάδιο της οικοδόμησης ενός λουτρού, συνιστάται να φροντίσετε για τη βελτίωση της άνεσης του κτιρίου τώρα. Για να γίνει αυτό, διαχωρίστε το ατμόλουτρο και την περιοχή πλύσης και εγκαταστήστε μια εξωτερική δεξαμενή τύπου στο τελευταίο. Το νερό σε αυτήν την περίπτωση παρέχεται υπό τάση, επομένως είναι αδύνατο να γίνει χωρίς κλειστό σύστημα παροχής νερού.
Το αυτόνομο σύστημα μπορεί να οργανωθεί μέσω ενός κλιβάνου εξοπλισμένου με ένα εσωτερικό πηνίο και συνδεδεμένο με τη δεξαμενή. Μια άλλη επιλογή είναι να κρεμάσετε το μπολ πάνω από τη σόμπα. Για ένα τέτοιο σχήμα, αρκεί μια απλή δεξαμενή των 50-120 λίτρων, η οποία μπορεί να συγκολληθεί με τα χέρια σας, πράγμα που θα μειώσει σημαντικά το κόστος. Για μια μικρή οικογένεια αρκεί μια στάνταρ δεξαμενή 80 λίτρων, η οποία δεν είναι δύσκολο να αγοραστεί σε ένα κατάστημα.
Αν όλα έχουν εγκατασταθεί και συνδεθεί σωστά, το νερό που θερμαίνεται στο μηχάνημα ανεβαίνει στο επάνω μέρος. Σταδιακά ψύχεται, πάλι πέφτει στο μητρώο. Με άλλα λόγια, πραγματοποιείται η αρχή της φυσικής κυκλοφορίας.
Η εγκατάσταση σε αυτή την περίπτωση πραγματοποιείται σε διάφορα στάδια:
- η δεξαμενή είναι τοποθετημένη κάτω από την οροφή και συνδέεται με σωλήνες με ένα πηνίο.
- για να εξασφαλιστεί η σωστή κυκλοφορία του νερού θα επιτρέψει τη σύνδεση της ανώτερης έξοδο της δεξαμενής με την ανώτερη έξοδο του πηνίου, το χαμηλότερο - με το χαμηλότερο (δηλαδή, μετά τη σύνδεση της αποχέτευσης του ζεστού νερού θα είναι στην κορυφή, κρύο - κάτω)?
- Στο σημείο εισόδου της παροχής κρύου νερού θα πρέπει να εγκατασταθούν τα λεγόμενα "εκρηκτικά" - μια βαλβίδα ασφαλείας, εδώ και να εγκαταστήσετε μια βαλβίδα ελέγχου?
- ρυθμίζεται η μέγιστη επιτρεπτή πίεση στην οποία ενεργοποιείται η βαλβίδα ασφαλείας (η ρύθμιση γίνεται σύμφωνα με τις οδηγίες της δεξαμενής θέρμανσης).
Είναι σημαντικό το μήκος των περιγραμμάτων να μην υπερβαίνει τα 2, 5 μ. Το πλεονέκτημα του συστήματος είναι ότι όταν το νερό φτάσει στην επιθυμητή θερμοκρασία, η κίνηση του μέσα από τους σωλήνες μπορεί να σταματήσει.
Αν εγκαταστήσετε τη δεξαμενή απευθείας στη σόμπα, τοποθετήστε ένα φύλλο αμιάντου 8-10 mm μεταξύ τους. Έτσι, θα καταφέρετε να αποφύγετε το βραστό νερό. Αλλά αυτή η μέθοδος είναι κατάλληλη μόνο για φούρνους, ο θερμαντήρας του οποίου βρίσκεται στο πλάι. Το προτιμώμενο σχήμα της δεξαμενής νερού είναι ορθογώνιο.
Πώς να εγκαταστήσετε μια δεξαμενή νερού στο λουτρό, δείτε το παρακάτω βίντεο.
Χρήσιμες συμβουλές
- Αν αποφασίσετε να τοποθετήσετε τη δεξαμενή στο φούρνο με τα χέρια σας, επιλέξτε μια συσκευή που είναι ανθεκτική στις αλλαγές θερμότητας και θερμοκρασίας και έχει πάχος τοιχώματος τουλάχιστον 1 mm. Η καλύτερη επιλογή είναι ένα μπολ από ανοξείδωτο ατσάλι. Η βάση αυτού του σχεδιασμού μπορεί να είναι ο ανοξείδωτος χάλυβας AISI 304, ο οποίος χαρακτηρίζεται από υψηλό κόστος. Η χρήση του βαθμού AISI 430 επιτρέπει τη μείωση της τιμής κατά περίπου μιάμιση φορά, η οποία δεν είναι κατώτερη στις τεχνικές του ιδιότητες έναντι του αναλόγου τροφίμων.
- Οι δεξαμενές χυτοσιδήρου πάνω από τον θερμαντήρα πρέπει να στερεώνονται σταθερά στην οροφή σε μεταλλικό πλαίσιο και γάντζους. Κατά τη λειτουργία της απομακρυσμένης δεξαμενής, μην ξεχάσετε να αποστραγγίσετε το υπόλοιπο νερό στη δεξαμενή κατά τη διάρκεια της ψυχρής περιόδου. Αυτό θα αποτρέψει την κατάψυξη των σωλήνων.
- Αυξήστε τον ρυθμό θέρμανσης και εξασφαλίστε ότι η ομοιομορφία του στη δεξαμενή του σωλήνα θα επιτρέψει τη θέση του από τον κλίβανο μέχρι την οροφή. Αυτό θα εξασφαλίσει τη μέγιστη χρήση του θερμαντικού στοιχείου και, κατά συνέπεια, θα επιταχύνει τη διαδικασία θέρμανσης.
- Εάν είναι απαραίτητο, θερμαίνετε μεγάλους όγκους νερού (μέχρι 200 λίτρα ή περισσότερο), είναι προτιμότερο να σταματήσετε την επιλογή προϊόντων με εναλλάκτη θερμότητας. Εάν τοποθετείτε μια δεξαμενή μεγάλου όγκου σε έναν σωλήνα, βεβαιωθείτε ότι το βάρος του πέφτει στα στοιχεία στήριξης (τοίχους) και όχι στον κλίβανο και τον αγωγό.
- Η ίδια η δεξαμενή μπορεί να κατασκευαστεί από εμαγιέ ή από ανοξείδωτο χάλυβα. Η δεύτερη επιλογή, φυσικά, είναι προτιμότερη.
Λάβετε υπόψη ότι οι θερμαντήρες νερού για σωλήνες πρέπει να καλύπτονται με σμάλτο ανθεκτικό στη θερμότητα του εργοστασίου. Τα γαλβανισμένα και βαμμένα ανάλογα δεν διαθέτουν τους απαραίτητους δείκτες αντοχής στη θερμότητα.
- Είναι σημαντικό η στήλη καπνοδόχου να έχει καλή θερμική αγωγιμότητα και επομένως οι δεξαμενές δεν είναι εγκατεστημένες σε σωλήνες από τούβλα και αμίαντο. Ένας σωλήνας από μέταλλο, καλύτερος από ανοξείδωτο χάλυβα, είναι η καλύτερη επιλογή. Ωστόσο, η χρήση σιδήρου είναι καλύτερα να απορρίπτεται - καίγεται πολύ γρήγορα. Самым долговечным считается керамический дымоход, но далеко не все могут себе его позволить ввиду высокой стоимости.
- Если вы изготавливаете металлический бак своими руками, то обязательна его антикоррозийная обработка. Для этого его следует покрасить изнутри и снаружи специальными составами. Последние используются только по тщательно очищенной и обезжиренной поверхности.
- Если в бане предусмотрено несколько душевых леек или душевая панель с опциями гидромассажа и многочисленными режимами распыления воды, необходима установка насоса. Его задача – обеспечить необходимый напор воды. Немаловажно, чтобы его функционирование было бесшумным. Наилучшим образом это демонстрируют пластиковые трубы и арматура.
Важно, чтобы используемые пластиковые трубы являлись термостойкими. При выборе металлических труб достаточно изделий из стали на ½ или ¼ дюйма. Сам насос располагается вне бани, например, в подсобном помещении или сантехническом люке.
- При выборе типа установки бака следует учитывать площадь парилки, теплоэффективность печи и объем бака. Если печь небольшая, как и сама парилка, лучше не снижать производительность первой и не загромождать пространство второй, а вынести бак за пределы парной.
- Неудобства могут возникнуть и при высоком КПД печки, расположенной в маленькой по площади парной. В таком случае вода в баке будет быстро нагреваться, а затем и выкипать. Атмосфера в парной будет накаляться и становиться некомфортной. Помещение наполнится чрезмерно горячим влажным воздухом. Пользователи просто вынуждены открывать дверь в предбанник, чтобы выпустить пар. А это прямой путь к сквознякам и простудам. В таком случае лучше выбирать бак небольшого объема. Если это невозможно – монтировать систему с теплообменником и выводить бак в моечную.
- Немаловажно, чтобы емкость имела удобный водозабор горячей воды. При использовании самоварного или выносного устройства лучше, чтобы они имели краники. Забирать воду сверху из них небезопасно.
Лучше всего, если бак для бани выбран уже на этапе ее планирования. В таком случае удастся реализовать простую систему подвода воды, предусмотреть точки вывода пара, особенности обустройства бани.
