Βοηθήστε την ανάπτυξη του ιστότοπου, μοιράζοντας το άρθρο με φίλους!
Πριν από σαράντα χρόνια, κανένας δεν γνώριζε μια τέτοια λέξη σαν ένα ενέματα. Το τελευταίο τσεκούρι με τη μορφή ελληνικών ή πολωνικών πλακιδίων έπρεπε ακόμα να καταφέρει, και δεν ήταν πάντα δυνατό να αγοράσουν κεραμίδια του ίδιου χρώματος. Έχει κολληθεί (ήταν κολλημένο, δεν έχει τοποθετηθεί) στους τοίχους και το δάπεδο με όλους τους φανταστικούς και αδιανόητους τρόπους. Και τι ακριβώς δεν προστέθηκε στο συγκολλητικό μίγμα, έτσι ώστε να διατηρείται στον επιλεγμένο τόπο! Κόλλησε χωρίς ραφές, οπότε δεν χρειάστηκε το ενέματα από κανέναν.
Αλλά ο χρόνος και η τεχνολογία προχωρούν προς τα εμπρός, ξεπερνώντας όλες τις ιδέες της ομορφιάς και της πρακτικότητας.
Χαρακτηριστικά
Σήμερα, είναι απλώς αδύνατο να φανταστεί κανείς ένα καλά τοποθετημένο κεραμίδι χωρίς ενέματα. Η τεχνολογία της τοποθέτησης πλακιδίων στην εποχή μας υποδηλώνει ότι οι ραφές δημιουργούνται μεταξύ των στοιχείων του ντεκόρ. Οι ραφές ονομάζονται πλακιδίων εσοχής μεταξύ των άκρων δύο γειτονικών πλακιδίων. Πρέπει να ξέρετε πώς να τρίψετε σωστά τις ραφές στο πλακάκι.
Οι ραφές μεταξύ πλακιδίων έχουν καθαρά χρηστικό σκοπό:
- Δημιουργούν ένα θερμικό κενό . Όλοι γνωρίζουν από τη φυσική πορεία ότι οι οργανισμοί αναπτύσσονται όταν θερμαίνονται. Με πολύ στενές ραφές ή απουσία τους, τα κεραμικά πλακίδια μπορούν να σπάσουν προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, συμπιέζοντας το ένα το άλλο.
- Τα κεραμίδια από διαφορετικούς κατασκευαστές βαθμονομούνται διαφορετικά. Η βαθμονόμηση των πλακιδίων είναι η ανοχή για την απόκλιση του μεγέθους του τελικού προϊόντος από τις διαστάσεις που δηλώνει ο κατασκευαστής. Μερικές φορές η βαθμονόμηση μπορεί να φτάσει μέχρι 1 mm. Κατά την τοποθέτηση τέτοιων άνισων πλακιδίων χωρίς ραφές ή με στενά ραμμένα, είναι αδύνατο να αποκτήσετε ένα περισσότερο ή λιγότερο αξιοπρεπή τοίχο.
Προκειμένου το τελικό αποτέλεσμα να έχει ορατές οριζόντιες γραμμές και κατακόρυφα, πρέπει να μετατοπιστεί ένα κακά βαθμονομημένο πλακίδιο, να κεντραριστεί, αλλάζοντας το μέγεθος της ραφής για κάθε γειτονικό ζεύγος.
Προκειμένου να αποφευχθούν κενά ανάμεσα στο νερό και τη βρωμιά μεταξύ των κεκαθαρμένων στοιχείων των τοίχων και του δαπέδου, οι ραφές γεμίζονται με ένα ειδικό κονίαμα που ονομάζεται ρευστοκονίαμα. Τα κεραμικά πλακίδια, ως επί το πλείστον, έχουν ελαφρά στρογγυλοποίηση γύρω από τις άκρες λόγω των ιδιομορφιών της τεχνολογίας κατασκευής τους.
Το γυαλί που καλύπτει κεραμικά εφαρμόζεται μόνο σε μία επιφάνεια. Επομένως, τα άκρα των πλακιδίων έχουν το χρώμα του πηλού από το οποίο κατασκευάστηκαν και διαφέρουν από το χρώμα του σχεδίου στην μπροστινή πλευρά. Με ανοιχτές ραφές, οι καφέ άκρες είναι ορατές με γυμνό μάτι και χαλάζουν ολόκληρη την εικόνα.
Ένα κοινό λάθος των ερασιτεχνών είναι ότι πιστεύουν ότι οι αδυναμίες στην τοποθέτηση κεραμιδιών και μηχανικών βλαβών με τη μορφή μικρών μαρκών μπορούν να κρύβονται με τη βοήθεια της τοποθέτησης. Αυτή, όπως το χρώμα, δίνει έμφαση μόνο σε όλες τις ατέλειες. Επομένως, είναι καλύτερο να αντικαταστήσετε αμέσως το ελαττωματικό πλακίδιο ή να το τοποθετήσετε σε μια δυσδιάκριτη θέση, για παράδειγμα, πίσω από μπανιέρα ή ντους.
Η σύνθεση και η βάση της τοποθέτησης από διαφορετικούς κατασκευαστές είναι διαφορετικές. Ορισμένοι προσθέτουν ειδικά αντιμυκητιακά πρόσθετα, άλλοι - ενισχυτικά συστατικά, άλλοι προσπαθούν να κάνουν το ενέματα πιο ελαστικό, τέταρτο - υδατοαπωθητικό.
Όσο περισσότερο οι καταναλωτικές ιδιότητες του μίγματος σπάτουλας, τόσο πιο ακριβό είναι.
Είδη
Η βάση για το πιο συχνά χρησιμοποιούμενο ενέσιμο ύφασμα είναι συνήθως γύψος ή τσιμέντο, η προκύπτουσα ραφή είναι αδιαφανής, ομοιόμορφη σε σύνθεση και χρώμα. Για να γίνει η επιφάνεια του κεραμιδιού αισθητικά ευχάριστη, η μυστρί είναι χρωματισμένη (προσθέστε χρωστικές χρωστικές ουσίες) σε διάφορα χρώματα. Αλλά σε ειδικές περιπτώσεις με μια τέτοια σύνθεση είναι αδύνατο να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Για να ληφθεί μια διαφανής ή ημιδιαφανής ραφή, χρησιμοποιούνται ενώσεις με βάση εποξική ρητίνη, οι οποίες μπορούν να χρωματιστούν σε διαφορετικά χρώματα ή να προστεθούν διάφορα πληρωτικά. Τα πληρωτικά υλικά μπορούν να αλέθονται με λεπτόκοκκο ασημένιο ή χρυσό σκόνη και λεπτές χάντρες, καθώς και μικρές ολογραφικές λάμπες, όπως για τη διακόσμηση των νυχιών.
Η αντοχή ενός τέτοιου ενέματος δεν θα είναι μικρότερη από εκείνη του ίδιου του κεραμιδιού, και η βρωμιά δεν θα εισέλθει στις ραφές.
Ένας άλλος τύπος ενέματος βασίζεται στη χρήση ρητίνης φουρανίου. Το χαρακτηριστικό του είναι ένα εξαιρετικά βαθύ μαύρο χρώμα. Στο κονίαμα με βάση γύψο ή τσιμέντο, το πιο σκούρο χρώμα είναι ανθρακί, μαύρο με γκρι απόχρωση. Αυτό οφείλεται στα χαρακτηριστικά των βασικών υλικών, τα οποία κανένας δεν έχει ακόμη καταφέρει να υποκαταστήσει.
Σήμερα, σιλικονούχα σφραγιστικά με διαφορετικά χρώματα χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο ως ρευστοκονίαμα σε περιοχές με υψηλά φορτία και υγρασία.
Το κλασικό υλικό της έγχυσης ήταν και παραμένει κόλλα πλακιδίων στο κλίνκερ. Η ραφή είναι ισχυρή, το πλάτος της δεν έχει σημασία, το χρώμα είναι μόνο γκρι.
Το κονίαμα πωλείται σε οποιοδήποτε σούπερ μάρκετ κτιρίου τόσο σε έτοιμη προς χρήση μορφή όσο και ως μείγμα για την παρασκευή κονιάματος στο κεραμίδι κλίνκερ. Πρόκειται για ισοδύναμη αντικατάσταση.
Πώς να αναπαράγεται;
Όσοι κάνουν επισκευές με τα χέρια τους θα πρέπει να μάθουν τον κανόνα της παρασκευής διαλυμάτων από ξηρά μείγματα: το μείγμα προστίθεται στο νερό, όχι νερό στο μείγμα. Αλλά η τοποθέτηση είναι μια εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα. Δεδομένου ότι τα χαρακτηριστικά της σύνθεσής τους είναι τέτοια ώστε να παίρνουν λίγο νερό, προστίθεται νερό στη ξηρή σκόνη για να ληφθεί ένα διάλυμα της επιθυμητής σύστασης.
Το νερό που χρησιμοποιείται για την προετοιμασία οποιουδήποτε κονιάματος δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να είναι ζεστό ή ζεστό, αλλιώς το μίγμα θα μετατραπεί αμέσως σε παγωμένο άμορφο κομμάτι, με το οποίο δεν μπορεί να γίνει τίποτα. Πρώτα είναι απαραίτητο να υπολογιστούν σωστά οι αναλογίες.
Οι κατασκευαστές αναφέρουν κατά κανόνα στη συσκευασία την συνιστώμενη ποσότητα νερού ανά 100 g ή 1 kg ξηρού μίγματος. Αλλά ο αριθμός αυτός δεν είναι υποχρεωτικός. Η πυκνότητα της λύσης εξαρτάται από το αποτέλεσμα που θέλετε να φτάσετε στο τέλος. Για την τυποποιημένη μέθοδο χύτευσης, η λύση πρέπει να είναι σαν χοντρή σπιτική ξινή κρέμα ή πάστα ντομάτας. Εάν, ενώ αναμιγνύεται, ένα μέρος του μείγματος παραμένει ξηρό, πρέπει να προστίθεται νερό σε πολύ μικρές ποσότητες μέχρις ότου το διάλυμα έχει το απαιτούμενο πάχος.
Αν, αντιθέτως, το μίγμα αποδειχθεί πολύ υγρό, παρόμοιο με το κεφίρ, μπορείτε να προσθέσετε σταδιακά ξηρό κονίαμα, και πάλι σε μικρές μερίδες. Και ζυμώνετε καλά, έτσι ώστε να μην υπάρχουν σβώλοι.
Μερικά πρόσθετα κάνουν τα μείγματα ενέματα πολύ μη υγροσκοπικά, και τα σωματίδια του μείγματος δεν θέλουν να βρέξουν. Ζυμώνετε αυτές τις ενώσεις πρέπει να είναι καλά και για μεγάλο χρονικό διάστημα, μέχρι να πάρετε μια παχιά ομοιογενή μάζα.
Η διάρκεια ζωής του αραιωμένου ενέματος είναι μικρή, με τη δύναμη μισής ώρας. Μετά από αυτό το χρονικό διάστημα, η λύση αρχίζει να σκληρύνει, συσσωρεύεται, χάνει την πλαστικότητα και δεν είναι πλέον δυνατή η εργασία με αυτήν. Ως εκ τούτου, είναι προτιμότερο να αραιώνεται η κονία σε μικρές μερίδες. Αν κατά τη διάρκεια της εργασίας η σύνθεση άρχισε να πυκνώνει, μπορείτε να προσθέσετε μια μικρή ποσότητα νερού σε αυτό και να ανακατεύετε καλά.
Αν έχετε προετοιμάσει πολλά ενέματα, τότε τα επεξεργαστείτε όλα αυτά χωρίς απώλεια ποιότητας είναι πολύ δύσκολο. Η προετοιμασία μιας μεγάλης ποσότητας του μείγματος ταυτόχρονα είναι λογική μόνο αν αρκετοί άνθρωποι εργάζονται με το ενέματα ταυτόχρονα, καθένας από τους οποίους εκτελεί ένα συγκεκριμένο στάδιο.
Το καταλληλότερο δοχείο για την αραίωση του ενέματος είναι ένα καπάκι από καουτσούκ ή εύκαμπτο πολυμερές με όγκο από 300 έως 500 ml. Η ευελιξία οφείλεται στο γεγονός ότι όταν σκληραίνει, το μείγμα γίνεται πολύ σκληρό και είναι σχεδόν αδύνατο να το ξύσετε από σκληρά πιάτα. Όταν περιστρέφετε το μαλακό φλιτζάνι, το παγωμένο κονίαμα "αποκολλάται" από τους τοίχους και χτυπάται με ελαφρά γόμωση. Αν προσπαθήσετε να χτυπήσετε σε ένα σκληρό δοχείο, το κύπελλο πιθανότατα θα σπάσει, από ότι το κονίαμα θα παραμείνει πίσω από τους τοίχους.
Στην περίπτωση της χρήσης έτοιμων σφουγγαριών ο κατασκευαστής έκανε τα πάντα για εμάς. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί τραβώντας κατευθείαν έξω από τον κάδο. Κάποιος πρέπει μόνο να θυμάται να κλείνει το καπάκι σφιχτά έτσι ώστε το αχρησιμοποίητο ενέματα να μην στεγνώνει. Μετά από 12-24 ώρες στον ανοιχτό αέρα, το προετοιμασμένο μίγμα καλύπτεται πρώτα με ένα φιλμ και μετά μετατρέπεται σε στερεό, ακατάλληλο για την κονίαμα.
Εργαλεία
Πριν αρχίσετε να τρίβετε τις ραφές, πρέπει να ετοιμάσετε ένα κουβά με καθαρό δροσερό νερό, γάντια από λάτεξ ή βινύλιο και μερικά σφουγγάρια (όπως για πλύσιμο πιάτων) που έχουν μικρούς πόρους, καθώς και δύο υγροσκοπικές χαρτοπετσέτες. Για λόγους ευκολίας, απαιτείται μια σκάλα. Απευθείας για την πλήρωση των αρμών ενέματος, απαιτείται εύκαμπτη σπάτουλα πολυουρεθάνης πλάτους 5-10 cm και δοχείο με έτοιμο κονίαμα.
Αν οι δεξιότητες για την εφαρμογή του ενέματος δεν είναι επεξεργασμένες, είναι προτιμότερο να χρησιμοποιήσετε ένα μικρό εργαλείο. Είναι επίσης μια καλή ιδέα να έχετε ένα μαχαίρι ζωγραφικής στο χέρι για μερική διόρθωση της ραφής. Για το σχηματισμό μιας αισθητικής ραφής, απαιτείται μια στρογγυλή ράβδος εβονίτη μικρής διαμέτρου - 3-5 mm.
Σε ειδικές περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί ταινία κάλυψης με καλή πρόσφυση. Μπορείτε να επιλέξετε μια συσκευή όπως μια ειδική μηχανή για την πλήρωση των ραφών. Κάνει τη δουλειά σας πολύ πιο εύκολη και το κάνετε πιο γρήγορα.
Πώς να υποβάλετε αίτηση;
Βεβαιωθείτε ότι χρησιμοποιείτε γάντια, ώστε να σφραγίζετε τις ραφές χωρίς φόβο για την κατάσταση των χεριών σας. Η σύνθεση του ενέματος είναι αρκετά επιθετική. Χωρίς την προστασία του δέρματος των χεριών σας, κινδυνεύετε να προκαλέσετε δερματίτιδα εξ επαφής.
Για να γίνουν οι ραφές καθαρά, χωρίς τυχόν εγκλείσματα και χρωματικές αποκλίσεις εξαιτίας της κόλλας πλακιδίων που δεν έχει αφαιρεθεί από τα άκρα, είναι απαραίτητο να καθαριστούν πριν ξεκινήσουν οι εργασίες. Οι έμπειροι τεχνίτες πλένουν τις αρθρώσεις με άφθονο εμποτισμένο σφουγγάρι απευθείας στη διαδικασία τοποθέτησης κεραμιδιών. Το κάνουν επειδή είναι πολύ πιο δύσκολο να ενημερώσετε μια στεγνή κόλλα πλακιδίων. Αλλά αν συνέβη έτσι ώστε η αποξηραμένη κόλλα να παραμείνει στις ραφές, μπορεί να καθαριστεί με μια μικρή σπάτουλα ή ένα μαχαίρι ζωγραφικής. Αυτή η λειτουργία πρέπει να γίνεται προσεκτικά, καθώς η μηχανική πρόσκρουση μπορεί να προκαλέσει βλάβη στο λούστρο του κεραμικού. Αποδεικνύονται μάρκες που είναι πολύ δύσκολο να διορθωθούν.
Αφού καθαρίσετε τις ραφές, είναι προτιμότερο να τους ξεπλύνετε με ένα υγρό σφουγγάρι και να τρομάξετε.
Πρέπει να καλύψετε τις ραφές όσο το δυνατόν γρηγορότερα, να εφαρμόσετε τη λύση με σίγουρες κινήσεις και να επιδιορθώσετε όλες τις μάρκες. Μπορείτε επίσης να σκουρύνετε τη βελονιά ή να την επισκευάσετε ξανά. Μπορείτε να αλλάξετε το χρώμα προσθέτοντας ειδικά χρώματα.
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να πάρετε όμορφες και ακόμη και ραφές χρησιμοποιώντας ένα ενέματα.
Με βάση γύψο ή τσιμέντο
Σε κάθε περίπτωση, οι αρμοί μπορούν να τρίβονται μόνο αφού η κόλλα πλακιδίων έχει χάσει την κινητικότητά της και το πλακίδιο σταθεροποιείται σταθερά στο χώρο που προορίζεται για αυτό. Για τα δάπεδα, αυτή η στιγμή καθορίζεται από την περίοδο που θα είναι δυνατό να περπατήσετε πάνω στο πλακίδιο χωρίς να πιέσετε το κεραμίδι με το βάρος του δικού του σώματος.
Η σύνθεση εφαρμόζεται σε μία καθαρή ραφή στην κατεύθυνση εγκάρσια προς αυτήν με μικρή προσπάθεια, συνεχείς κινήσεις σε όλο το μήκος της. Τα υπολείμματα του ενέματος απομακρύνονται από το κεραμίδι με την ίδια σπάτουλα, οδηγώντας τα κατά μήκος της ραφής. Η ραφή γίνεται ομαλή. Η υπερχείλιση έρχεται πίσω στη δεξαμενή με την τελική σύνθεση. Οπτικά, μπορείτε να εκτιμήσετε αμέσως την πλήρη πλήρωση της ραφής ενέματος. Εάν κάπου αποκτήσετε μια δίοδο (τρύπα) ή μια ανεπαρκής ποσότητα ενέματος, συνιστάται να διορθώσετε αυτά τα ελαττώματα χωρίς να περιμένετε να σκληρυνθεί η άρθρωση. Ομοίως, γεμίστε τις ραφές σε ολόκληρο τον τοίχο. Στη συνέχεια επιστρέφουν στον τόπο από τον οποίο ξεκίνησαν και καθαρίζουν το ενέματα.
Ο καθαρισμός του ενέματος με αυτή τη μέθοδο εφαρμογής του, στοχεύει να κάνει όλες τις ραφές εξίσου λεία και ομαλή. Αυτή η λειτουργία εκτελείται με ένα στρογγυλό ραβδίο εβονίτη. Εάν δεν υπάρχει τέτοιο εργαλείο, τότε μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα στρογγυλό μολύβι ή έναν ωοειδές αναπτήρα. Χρησιμοποιώντας ένα ραβδί κατά μήκος της ραφής με μια ελαφρά πίεση στο κονίαμα που άρχισε να σκληρύνει, αφαιρέστε όλη την περίσσεια από τη ραφή και διαμορφώστε την ελαφρώς κοίλη λεία επιφάνεια. Οι ραφές είναι ελαφρώς εσοχές, ακόμα και σε όλο το μήκος.
Αφού σχηματιστεί η ραφή, το πλακίδιο πρώτα σκουπίζεται με ένα ελαφρώς βρεγμένο πανί και έπειτα με ένα στεγνό ύφασμα. Εδώ είναι πολύ σημαντικό να ξεκινήσετε τη διαδικασία σχηματισμού μιας όμορφης ραφής πριν τη στιγμή που το ενέματα αρχίζουν να αποκτούν δύναμη.
Σε μια άλλη περίπτωση, η σύνθεση εφαρμόζεται με τον ίδιο τρόπο, μόνο η ραφή σχηματίζεται αμέσως χρησιμοποιώντας ένα υγρό σφουγγάρι ή δάχτυλο, καθιστώντας το ένα αρκετά υγρό σφουγγάρι με μικρή πίεση. Με αυτή τη μέθοδο, δεν θα χρειαστεί να επιστρέψετε στην ήδη φθαρμένη περιοχή. Επιπλέον, το κεραμίδι πλένεται απευθείας κατά τη διάρκεια της διαδικασίας χύτευσης. Μετά την ξήρανση αρκεί να σκουπίζετε την επιφάνεια με ένα στεγνό πανί.
Η τελική σύνθεση τοποθετείται σε σάκο σπάτουλας με ένα ακροφύσιο που απαιτείται για το μέγεθος της ραφής. Πρώτα συμπληρώστε κάθετες ή οριζόντιες ραφές. Όταν συμπιέζετε το μείγμα, πρέπει να παρακολουθείτε προσεκτικά ότι γεμίζει πλήρως τη ραφή χωρίς κενά. Δεδομένου ότι οποιοδήποτε μείγμα που έχει αραιωθεί με νερό, έχει την ιδιότητα συρρίκνωσης, δηλαδή τη μείωση του όγκου κατά τη διάρκεια της ξήρανσης και της εξάτμισης της υγρασίας από αυτά, τότε πρέπει να εφαρμόσετε ενέματα σε μια ελαφρώς μεγαλύτερη ποσότητα από ό, τι φαίνεται τη στιγμή της σπάσιμο της ραφής.
Σφραγιστικό
Τα στεγανοποιητικά είναι διαθέσιμα σε σωλήνες και κυλίνδρους για ειδικά πιστόλια. Για τη στίλβωση των ραφών χρησιμοποιήθηκε η δεύτερη επιλογή. Το σφραγισμένο άκρο του κυλίνδρου κόβεται με ένα κοφτερό μαχαίρι, μετά το οποίο βιδώνεται πάνω του ένα κωνικό ακροφύσιο, το οποίο συνοδεύεται από ένα σφραγιστικό. Ο κύλινδρος εισάγεται στο πιστόλι, η άκρη του ακροφυσίου κώνου κόβεται έτσι ώστε να επιτυγχάνεται το απαιτούμενο πλάτος ραφής. Το στεγανοποιητικό υλικό εξωθείται ακριβώς στη ραφή. Η ισοπέδωση μπορεί να γίνει με ένα υγρό δάχτυλο ή σφουγγάρι. Η περίσσεια του στεγανοποιητικού υλικού πρέπει να ξεπλυθεί αμέσως από την επιφάνεια του πλακιδίου με ένα υγρό σφουγγάρι και να στεγνώσει με μια πετσέτα.
Ρητίνη βασισμένη
Η σύνθεση συνήθως έχει δομή δύο συστατικών αποτελούμενη από ρητίνη και σκληρυντικό. Για να ληφθεί μια πιο ομοιογενής μάζα χωρίς φυσαλίδες αέρα, πριν από την ανάμιξη η ρητίνη πρέπει να θερμανθεί σε υδατόλουτρο σε θερμοκρασία περίπου 50-60 μοίρες. Προσθέστε σκληρυντικό, πάστα χρώματος, εάν απαιτείται, και επιλεγμένο πληρωτικό που σχεδιάστηκε με σχεδιασμό. Το μείγμα πρέπει να εφαρμοστεί απευθείας στη ραφή. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια τσάντα μαγειρέματος με ακροφύσιο ή να αγοράσετε μια ειδική σακούλα σπάτουλας. Ευθυγραμμίστε τις ραφές με την πιο βολική πλαστική σπάτουλα.
Αν το σφουγγαράκι έρθει στην επιφάνεια του πλακιδίου, σκουπίστε αμέσως την λερωμένη περιοχή και στη συνέχεια ξεπλύνετε με ένα υγρό σφουγγάρι και ξήξτε ξανά.
Χρήσιμες συμβουλές
Όταν χυτεύετε τις αρθρώσεις σε ένα πλακίδιο που δεν έχει λεία αλλά ανακουφιστική επιφάνεια, το μείγμα από την μπροστινή επιφάνεια του πλακιδίου πρέπει να ξεπλένεται αμέσως με άφθονο νερό. Διαφορετικά, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να το φέρετε σε μια αξιοπρεπή εμφάνιση. Το κονίαμα που έχει φάει στις μικρές κοιλότητες του ανάγλυφου καθαρίζεται ελάχιστα κατά τη διάρκεια της στερεοποίησης. Μπορείτε να χαλάσετε όλη την εργασία.
Αν το πλακίδιο "δεν ταιριάζει", τότε οι ραφές αποκτώνται σε διαφορετικά πλάτη σε μια σειρά - κάθετη ή οριζόντια. Σε αυτή την περίπτωση, μετά την τυπική πλήρωση των αρμών, μπορεί να χρησιμοποιηθεί το ακόλουθο τέχνασμα: στο στεγνό και καθαρό πλακίδιο σε όλο το μήκος της ραφής, το οποίο πρέπει να διορθωθεί, κολλήστε την ταινία κάλυψης και στις δύο πλευρές. Το πλάτος της ραφής επιλέγεται με βάση το ευρύτερο. Το εναιώρημα αραιώνεται ελαφρώς πιο ρευστό από το να γεμίσει τις αρθρώσεις.
Εφαρμόστε προσεκτικά το μείγμα στη ραφή που σχηματίζεται, εξομαλύνετε το αμέσως και απομακρύνετε τα ελαττώματα. Απομακρύνεται η Scotch ταινία, χωρίς να περιμένει το μίγμα να σκληρύνει. Διαφορετικά, το κονίαμα θα αρχίσει να θρυμματίζεται κατά μήκος των άκρων της άρθρωσης και η άκρη της άρθρωσης αντί της ευθύγραμμης θα γίνει οδοντωτή. Η ταινία κάλυψης μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί κατά την τοποθέτηση κεραμιδιών με λεπτό ανάγλυφο για να προστατεύσει την άκρη της μπροστινής επιφάνειας από το να πάρει τη σπάτουλα επάνω της. Σε αυτή την περίπτωση, δεν χρειάζεται να περάσετε πολύ χρόνο πλύσης. Το ίδιο ισχύει και για τα υλικά φινιρίσματος με πορώδη δομή. Εδώ, χωρίς scotch απλά δεν μπορεί να κάνει.
Αφού γεμίσετε όλες τις κάθετες και οριζόντιες αρθρώσεις, μην ξεχάσετε να γεμίσετε με ένα μείγμα όλες τις τεχνολογικές περικοπές στο πλακίδιο κοντά στην θερμαινόμενη πετσέτα, τις εστίες ζεστού και κρύου νερού, τις βρύσες για να συνδέσετε το πλυντήριο και ούτω καθεξής.
Όταν γεμίζετε ραφές σε κεραμίδι με ίσια (χωρίς εξομάλυνση) άκρα, οι ραφές πρέπει να γίνονται χωρίς διείσδυση. Δηλαδή, η ραφή και η μπροστινή επιφάνεια του κεραμιδιού πρέπει να είναι ενιαία επιφάνεια. Διαφορετικά, η πλευρική επιφάνεια του καφέ θα είναι ορατή από κάτω από το ενέματα και θα καταστρέψει ολόκληρη την εντύπωση.
Για την έγχυση, μπορείτε να αγοράσετε ένα μείγμα που ταιριάζει με το χρώμα του κεραμιδιού. Αλλά μερικές φορές οι κατασκευαστές χρησιμοποιούν τέτοια χρώματα και σχέδια που είναι απλά αδύνατο να αγοράσουν ένα έτοιμο μείγμα χρωμάτων. Σε τέτοιες περιπτώσεις, θα πρέπει να αγοράσετε είτε μόνο μια λευκή κονία, ή το πλησιέστερο σε χρώμα, και να την φέρετε στην επιθυμητή απόχρωση προσθέτοντας τη χρωστική πάστα της επιθυμητής περιοχής χρωμάτων.
Με τέλειο σχεδιασμό και καλές πλακιδίων βαθμονόμησης, μπορείτε να σκουπίσετε τις ραφές ακριβώς στο χρώμα του υλικού τελικής επεξεργασίας που χρησιμοποιείται για να πάρει το αποτέλεσμα μιας στερεής επιφάνειας. Εάν το κεραμίδι δεν είναι καλής ποιότητας, λυγισμένο (πολύ συχνά βρίσκεται σε κεραμίδια με πλευρά μεγαλύτερη από 40 cm) και η εγκατάσταση δεν γίνεται τέλεια, είναι προτιμότερο να χρησιμοποιήσετε ένα κονίαμα σε ένα αντίθεση χρώματος. Έτσι, μπορείτε να "κρύψετε" τις μικρές διαφορές μεταξύ παρακείμενων πλακιδίων, αν κάποιος από αυτούς δεν μπορούσε να «βάλει στο αεροπλάνο» και «πήδηξε έξω».
Αν χρησιμοποιείτε το τελικό ενέματα, βεβαιωθείτε ότι "συγκεντρώνετε" στην πρώτη θέση τη σύνθεση, η οποία είναι "απλωμένη" στους τοίχους του κάδου. Διαφορετικά, αυτό το μείγμα θα στεγνώσει πολύ γρήγορα, τα σωματίδια ξηρού διαλύματος θα πέσουν στην τελική σύνθεση και στη συνέχεια θα κολλήσουν με θραύσματα στην σχηματισμένη ραφή.
Θα πρέπει να αφαιρεθούν από τις έτοιμες ραφές και να διπλασιάσουν τη δουλειά τους και να σφυρηλατήσουν τα ελαττώματα που προκύπτουν.
Κατά την αξιολόγηση της ποιότητας του κονιάματος μετά την ξήρανση, μπορούν να βρεθούν μικρά ελαττώματα με τη μορφή ανομοιόμορφων ραφών. Μπορείτε να τα αφαιρέσετε χρησιμοποιώντας λειαντικά υλικά με πρόστιμο σιτάρι, και με άλλα λόγια, γυαλίστε. Αυτό πρέπει να γίνει πριν το ρευστοκονίαμα μετατραπεί σε πέτρα. Μπορείτε ακόμα να περπατήσετε σε τέτοιες ατέλειες χειροποίητα ενέματα, αραιωμένα στην κατάσταση του υγρού κεφίρ. Обязательно следите, чтобы шов в результате получился ровным, без переходов.
Затирка на полу не делается светлого цвета. Со временем после многочисленного мытья полов и попадания на нее пыли и грязи она потемнеет и потеряет свой вид. Поэтому для затирки напольной плитки либо покупайте готовую смесь более темного цвета, либо колеруйте ее самостоятельно до нужного оттенка.
Затирка в швах, особенно если они широкие, остается мягкой и пластичной гораздо дольше, чем на поверхности плитки. После затирки швов на полу любые операции лучше проводить по истечении трех-четырех часов после заполнения ею шва. Иначе можно продавить готовый шов и придется все начинать по новой.
При использовании затирки на цементной основе иногда возникают сложности с удалением её остатков с лицевой поверхности керамической плитки. Сейчас в строительных магазинах продаются специальные растворы для смыва цементных растворов, обычно в виде флаконов с курком-спреем. Для упрощения работы можно воспользоваться ими.
Если выбранная затирка не имеет водоотталкивающих или противогрибковых свойств, можно купить эти средства для швов отдельно. Они продаются в жидком виде в небольших флаконах. Обработку швов производят небольшой кисточкой, тщательно промывая или протирая плитку после такой процедуры, не дожидаясь высыхания состава.
О том, как затирать швы на плитке, смотрите в видео ниже.