Βοηθήστε την ανάπτυξη του ιστότοπου, μοιράζοντας το άρθρο με φίλους!

Υπάρχουν πολλές επιλογές για την κατασκευή φράχτων και οι διαφορές τους εξαρτώνται από τις λειτουργίες για τις οποίες προορίζονται. Σύμφωνα με τις λειτουργίες που επιλέχθηκαν υλικό της μελλοντικής περίφραξης.

Λειτουργίες και υλικό του φράχτη

Ο φράκτης προορίζεται για απλή και εξειδικευμένη περίφραξη της περιοχής: ιδιόκτητα οικόπεδα, θέσεις στάθμευσης, χώρους αναψυχής, κατασκευή και ειδικά προστατευμένα αντικείμενα, στυλό ζώων. Επίσης, οι φράχτες είναι συχνά ένα στοιχείο διακόσμησης στο σχεδιασμό τοπίου ή αποτελούν μια ενιαία σύνθεση με αρχιτεκτονικές λύσεις.

Μια τέτοια ποικιλία λειτουργιών καθιστά δυνατή τη χρήση διαφορετικών υλικών για την κατασκευή τους: συνηθισμένο ξύλινο ή μεταλλικό φράχτη, διακοσμητικό φράχτη στο στυλ "Ranch", έγχρωμες μορφοποιημένες πλάκες, αλυσίδες με αλυσίδες, συγκολλημένες, τμηματικές, σφυρηλατημένες, αμιαντοτσιμέντο και σκυρόδεμα. Όπως συμβαίνει με οποιαδήποτε κατασκευή, ο φράκτης περιλαμβάνει τη δημιουργία κάποιου είδους θεμελίωσης στο οποίο συνδέεται το υλικό. Για το φράχτη ένα τέτοιο υπόβαθρο είναι οι πυλώνες.

Υλικό πυλώνα

Ανεξάρτητα από την επιλογή του υλικού του ίδιου του φράχτη, οι κολόνες μπορούν να κατασκευαστούν από:

  • ξύλο ·
  • μέταλλο?
  • σκυρόδεμα ·
  • τούβλα.
  • σωλήνες από αμιαντοτσιμέντο.

Μεταλλικό πλεονέκτημα

Τα μεταλλικά προϊόντα είναι ένα καθολικό υλικό για την κατασκευή φράχτων, διότι στην πλειονότητα των περιπτώσεων εγκατάστασης φράχτη χρησιμοποιούνται εργασίες συγκόλλησης.

Η ειδική ποιότητα των μεταλλικών κολώνων είναι η αντοχή τους. Όποια και αν είναι η μέθοδος που χρησιμοποιείται για την επεξεργασία μιας ξύλινης ράβδου, θα σβήνει πολύ πιο γρήγορα από ότι το μέταλλο θα καταρρεύσει.

Η μέθοδος διάβρωσης μετάλλων εμφανίζεται κατά μέσο όρο στα 0, 15 - 0, 2 mm ανά έτος. Εξαρτάται από τις εξωτερικές κλιματολογικές συνθήκες, τη σύνθεση του μετάλλου και την ποιότητα της επεξεργασίας του. Ένα θετικό πλεονέκτημα των μεταλλικών κολώνων είναι η αξιοπιστία και η ανθεκτικότητα. Οι αγωγοί σκυροδέματος από αμίαντο δεν υπόκεινται σε διάβρωση και δεν απαιτούν πρόσθετη φροντίδα για τον εαυτό τους, αλλά είναι εύθραυστες και δεν αντέχουν σε ακατέργαστα μηχανικά φορτία.

Οι στήλες από μέταλλο, σε σύγκριση με το οπλισμένο σκυρόδεμα, επισκευάζονται εύκολα και εγκαθίστανται, αποσυναρμολογούνται και μπορούν να ξαναχρησιμοποιηθούν.

Διάβρωση

Η διάβρωση μετάλλων είναι ένα φυσικό φαινόμενο που δεν μπορεί να αποφευχθεί εντελώς, αλλά αυτή η καταστρεπτική διαδικασία μπορεί να επιβραδυνθεί σημαντικά. Η διαδικασία οξείδωσης λαμβάνει χώρα με τη συμμετοχή οξυγόνου και υδατικών διαλυμάτων που περιέχουν οξύ, αλκάλιο ή άλας.

Στη φύση, ο σίδηρος δεν βρίσκεται στην καθαρή του μορφή, αλλά περιέχεται στο σιδηρομετάλλευμα. Η ανθρωπότητα εφηύρε την παραγωγή χάλυβα και εφευρέθηκε τρόπους για να την σώσει. Τα φυτά χρησιμοποιούν μεθόδους φωτισμού του χάλυβα, βυθίζοντας το σε διάφορα διαλύματα, καθώς και με ηλεκτροχημική επεξεργασία. Αυτή η επίστρωση έχει το χαρακτήρα της εκκίνησης και απαιτεί μεταγενέστερη βαφή. Ο χάλυβας επικαλύπτεται με άλλα μέταλλα. Από το φθηνότερο - αλουμίνιο και ψευδάργυρο.

Υπάρχουν επικαλύψεις με πυρίτιο - αυτός είναι ένας διαφορετικός τύπος σμάλτου. Το σμάλτο είναι εύθραυστο και δεν είναι αρκετά κατάλληλο για το φράκτη. Το τσιμέντο έχει περίπου την ίδια θερμοκρασία διαστολής με το χάλυβα και χρησιμεύει ως μονωτήρας από επιθετικά μέσα. Μια καλή μόνωση είναι μια μεμβράνη πολυμερούς που εφαρμόζεται σε διάφορα στρώματα στο εργοστάσιο.

Επεξεργασία

Η ανθεκτικότητα του μετάλλου εξαρτάται από την ποιότητα του χάλυβα. Πιο συγκεκριμένα, υπάρχει κράμα χάλυβα με διαφορετικά πρόσθετα. Αλλά για ένα απλό φράχτη - είναι ακριβό. Συνήθως χρησιμοποιείτε εργοστάσιο μέταλλο, ή να κάνετε πυλώνες με τα χέρια τους από αυτό που μπορείτε να πάρετε. Για τους προσωρινούς φράχτες, πόλοι συγκολλημένοι από κομμάτια σιδήρου θα είναι κατάλληλοι ή προηγουμένως χρησιμοποιημένοι, αλλά ακόμα ισχυροί σωλήνες από την παροχή νερού.

Η εσωτερική κοιλότητα του σωλήνα είναι δύσκολο να καθαριστεί και το εξωτερικό μέρος αφαιρείται από σκουριά με σιδερένιο πινέλο, επεξεργασμένο με μύλο ή μύλο. Εάν είναι απαραίτητο, απολιπάνετε και εφαρμόστε ένα αστάρι για το μέταλλο, για παράδειγμα, GF-021. Μετά την ξήρανση του αστάρι, ο σωλήνας είναι βαμμένος σε δύο στρώσεις.

Για να βάψετε το μέταλλο, το πιο συνηθισμένο λάδι PF-115. Για τους τεμπέλης, υπάρχει ένα τρισδιάστατο χρώμα. Εξουδετερώνει τη σκουριά, δημιουργεί μια προστατευτική επιφάνεια.

Αλλά στην πράξη, είναι καλύτερα να μην κάνετε χωρίς προκαταρκτική μηχανική κατεργασία, είναι απαραίτητο τουλάχιστον να καθαρίσετε το μέταλλο με σμύριδο χαρτί.

Η καλύτερη λύση για την επιλογή των νέων στύλων φράχτων θα είναι μια συνδυασμένη έκδοση του μεταλλικού επιχρισμένου με ψευδάργυρο και μεμβράνη πολυμερούς. Το εργοστάσιο μέταλλο παράγει ζωγραφική βαφής, παρατηρώντας όλες τις τεχνολογίες. Είναι καλύτερα να αγοράσετε πόλους έτοιμους για εγκατάσταση, καθώς αυτό θα εξοικονομήσει πολύ χρόνο και προσπάθεια. Ωστόσο, αυτή η επιλογή δεν μπορεί να χαρακτηριστεί οικονομικά οικονομική.

Στην πράξη, οι συνηθέστερα σιδερένιοι στύλοι ανεξαρτήτως εδάφους και βαφής με λαδομπογιά ή ασφαλτικό βερνίκι.

Χρησιμοποιούνται ειδικά δοχεία βαφής που είναι κατάλληλα για χρήση κατά τη λειτουργία συγκόλλησης. Η επίστρωση με σκόνη θα είναι ακριβότερη και τεχνικά πιο δύσκολη. Όσο λεπτότερο είναι το στρώμα επικάλυψης, τόσο πιο ανθεκτική είναι η προστασία. Επομένως, κάντε διάφορα στρώματα ψεκασμού ή τρίψτε προσεκτικά με μια βούρτσα, αποφεύγοντας τις φυσαλίδες αέρα που προκαλούν μια αντίδραση οξειδίων.

Το έδαφος είναι ένα πιο επιθετικό περιβάλλον από τον αέρα. Ως εκ τούτου, το τμήμα του μετάλλου στο έδαφος είναι μονωμένο με σκυρόδεμα ή μαστίχα ασφάλτου. Οι ελασματοποιημένοι μονωτήρες για τους σκοπούς αυτούς δεν είναι κατάλληλοι. Σκωρίες που δημιουργούνται κατά τη συγκόλληση διεγείρουν τη διάβρωση μετάλλων. Είναι απαραίτητο να αφαιρέσετε τον μύλο.

Μορφές μεταλλικών κολώνων

Οι θέσεις φράχτων μπορούν να έχουν τις πιο ποικίλες διαστάσεις, από απλά έως σχεδιαστές:

  • στρογγυλή?
  • τετράγωνο.
  • ορθογώνιο;
  • βίδα.
  • σπιτικό.

Οι στρογγυλοί σωλήνες είναι οι ευκολότεροι να αγοράζουν και φθηνότερα. Η επιλογή της διαμέτρου τους εξαρτάται από το σχεδιασμό του φράχτη, και συνήθως χρησιμοποιούν το μέγεθος από 57 mm έως 108 mm, σε αποκλειστικές εκδόσεις η διάμετρος αυξάνεται στα 159 mm. Το πάχος επιλέγεται με βάση τα χαρακτηριστικά των γεμισμάτων που γεμίζουν το υλικό: από 1, 5 mm έως 4 mm. Όσο πιο παχιά, τόσο μεγαλύτερη είναι η ζωή.

Μια καλή επιλογή με σωλήνες γεώτρησης, οι οποίοι έχουν πάχος τοιχώματος 5 mm.

Τα εγκάρσια κορμούς συνδέονται απευθείας με τους σωλήνες με συγκόλληση ή είναι συγκολλημένοι οδηγοί για συνδετήρες στους σωλήνες. Οι οδηγοί μπορούν να γίνουν εκ των προτέρων με τη συγκόλλησή τους στον σφιγκτήρα, ο οποίος τοποθετείται στον αγωγό και σφίγγεται με ένα μπουλόνι. Σε αυτή την περίπτωση εγκατάστασης, τοποθετείται κάτω από τον σφιγκτήρα ένα μονωτικό παρέμβυσμα από βαμβακερό υλικό ή μια ειδική πλαστική επένδυση που ταιριάζει με τη διάμετρο του σωλήνα.

Οι σχηματοποιημένοι κολόνες είναι τετράγωνοι ή ορθογώνιοι. Αυτή η μορφή επιτρέπει την καθυστέρηση του συνδέσμου όχι μόνο με συγκόλληση, αλλά και με τη χρήση βιδών ή πριτσινιών. Είναι πιο βολικό να δουλέψουμε μαζί τους αν οι ράγες των οδηγών από ξύλο ή ο φράκτης είναι χτισμένοι στο στυλ του "Ranch".

Οι πόλοι βιδών είναι ένας σωλήνας με συγκολλημένο τρυπάνι στο άκρο του. Αυτή η επιλογή χρησιμοποιείται για γρήγορη εγκατάσταση του φράχτη, επειδή δεν χρειάζεται να σκάβετε μια προ-οπή για τη θέση.

Οι αυτοτελείς κολόνες κατασκευάζονται από χρησιμοποιημένο υλικό που δεν είναι διαθέσιμο ή από εκείνο που μπορεί να ληφθεί. Κατάλληλες, για παράδειγμα, γωνίες σιδήρου.

Επίγεια επίδραση και εγκατάσταση

Η επιλογή των μεταλλικών στύλων εξαρτάται επίσης από τη μέθοδο εγκατάστασης και, με τη σειρά τους, εξαρτάται από την κατάσταση του εδάφους. Για έναν ελαφρύ φράκτη, αρκεί να οδηγήσετε έναν πυλώνα στο έδαφος εάν είναι πυκνό (γκρίζο, πηλό, άμμο). Δύο άνθρωποι εμπλέκονται στο έργο - ένας οδηγεί και ο άλλος κρατάει τον πόλο, ελέγχοντας τον σε επίπεδο σε δύο κατακόρυφα επίπεδα.

Για να μην βλάψουν την κορυφή της στήλης με χτυπήματα, βάζουν κάποιο αυτοσχέδιο καπάκι σιδήρου πάνω σε αυτό.

Η πιο επικίνδυνη, ανθεκτική στη φθορά περιοχή στον πυλώνα είναι η έξοδος από το έδαφος. Εδώ υπάρχουν δύο περιβάλλοντα με διαφορετικές θερμοκρασίες και μηχανικά φορτία. Για το λόγο αυτό, υπάρχουν μικροσυστοιχίες, συμβάλλοντας στην καταστροφή της δομής. Η ποιότητα της απομόνωσης αυτού του τόπου χρειάζεται περισσότερη προσοχή:

  1. Κατά την ανύψωση του εδάφους χρησιμοποιώντας τη μέθοδο botovaniya. Ένα μικρό μαξιλάρι άμμου χύνεται στη διάτρητη οπή με τη βοήθεια ενός τρυπανιού με το χέρι και γεμίζεται με αυτό. Εισάγετε τη στήλη κατακόρυφα και γεμίστε την τρύπα με μικρά κομμάτια σκουπιδιών με άμμο. Κάθε τμήμα βυθίζεται, ρίχνει νερό. Η τελευταία θέση 20 εκ. Χύνεται με σκυρόδεμα.
  2. Υπάρχει επίσης μια πιο σταθερή μέθοδος επιδιόρθωσης. Οι στύλοι πρέπει να έχουν μια συγκολλημένη πτέρνα ή μια εγκάρσια οπή μήκους 15-20 cm κόβεται στον πυθμένα στην οποία χύνεται το σκυρόδεμα. Είναι απαραίτητο για καλύτερη σταθεροποίηση του στύλου.
  3. Στο έδαφος, η πτέρνα της στήλης μπορεί να γεμίσει με σκυρόδεμα 30-40 cm και η υπόλοιπη απόσταση από την επιφάνεια μπορεί να καλυφθεί με ένα πλαστικό σωλήνα που χρησιμοποιείται για την καλωδίωση των υπονόμων. Ένας πλαστικός σωλήνας μεγάλης διαμέτρου τοποθετείται σε μεταλλικό σωλήνα, αφήνοντας 5-10 εκατοστά πάνω από το έδαφος. Η κοιλότητα μεταξύ των σωλήνων χύνεται με τσιμέντο και από έξω κοιμούνται, γεμίζοντας την ανασκαμμένη γη.
  4. Εάν τα υπόγεια ύδατα βρίσκονται κοντά στην επιφάνεια ή η γη είναι βαλτώδης, μην κάνετε χωρίς μια βάση λωρίδας για το φράκτη.

Το μήκος των στύλων που εκτείνεται στο έδαφος πρέπει να είναι τουλάχιστον το ένα τρίτο του συνολικού μήκους του στύλου. Το βάθος της σκυροδέματος επιλέγεται ανάλογα με το βάθος της κατάψυξης του εδάφους.

Από το παρακάτω βίντεο θα μάθετε πώς μπορείτε να εγκαταστήσετε σωστά τη θέση του φράχτη.

Βοηθήστε την ανάπτυξη του ιστότοπου, μοιράζοντας το άρθρο με φίλους!

Κατηγορία:

Σχεδιασμός και διάταξη